წერილი თბილისელ მეგობარს თუ საიქიოს საბაჟო პუნქტში
ნაცნობი ვნახე,
ჩემი ფანჯრიდან
მამადავითის ხედს გავიყოლებ.
საკუთარი ეპიგრაფი
თბილისი... უხდება ნიკალას ბრენდი და
იხსომებს ჯიგრებს და ივიწყებს არიფებს
და მამადავითის დახრილი ფერდიდან
სამრეკლო აქვეყნებს ქალაქის მანიფესტს.
ქალაქი ძველია,
სიტყვა კი ახალი...
და სიტყვას ახალი კანონით შევკონავ...
ვიხუმრე, ხომ გახსოვთ ყვავის და ბახალის
იგავი, პირმშო რომ ბაჯაღლო ეგონა.
...თუ სიტყვის კონანი ახალი კანონით
შევკონე, რომც გაცვდეს ხერხემლის მალები,
ვნუგეშობ, გავიდეს რომც საუკუნენი,
მომავალს წარსულში არ დავემალები.
- შემინდე, მკითხველო! - ამ ფრაზამ წამიღო:
- მომავალს წარსულში არ დავემალები! -
მალე მოვბრუნდები თბილისში, ძamico,
სხვა სივრცემ მომტაცა უეცრად თვალები.
...პოეტმა ოფიცრის მუნდირი ვეზიდე,
ქვემეხის ხმა როცა შევიდა ძალაში,
მკიდია ორდენი, -
მოვკითხავ პრეზიდენტს,
თუ ერთი ადგილის დაიწყო თამაში.
მარტივი თუ არა,
არც ისე რთულია,
ამაზე მეტყველებს სამრეკლოს განგაშიც:
- სადაც ყველაფერი ნებადართულია,
იქ, თავისუფლება აგდია საკანში.
და ისევ თბილისი...
ნიკალას ბრენდი და...
ვიღაცა ჯიგრობას აბრალებს არიფებს
და მამადავითის დახრილი ფერდიდან
სამრეკლო აქვეყნებს განგაშის მანიფესტს.
რესტორან „გორგასლის“ შეფ-პოვარს ვუკვეთავ,
რომ მისი შეფობით ვახტანგის მეფობა
ორ ბოთლში ვიგრძნო და
ვთქვა: - ახლა უკეთ ვარ!
და ალბათ ეს განცდა ხვალამდე მეყოფა.
ხვალ ისევ „მორიგე ღიმილი“ მედუქნის
სანოტო სისტემა ლოთობის ფონია...
და იქნებ მტკვრის შხეფის
ორდენი მეკუთვნის,
რომ მოვფენ ქალაქში ახალ სიმფონიას.
უფალს რომ მოსწყინდა ნიადაგ სოლო რომ
ემღერა, იკითხა:
- ხმას ვინმე თუ მეტყვის?..
დაესვა წერტილი ღვთაებრივ მონოლოგს
და შედგა ღმერთის და პოეტის დუეტი.
ზეცაში საფრენად და საბოდიალოდ
რომ სცადა კავშირი ცალმხრივი ყურმილით, -
ტატომ დაამსგავსა პოეტთან დიალოგს
უფალის დიადი მეტყველი დუმილი.
ბეთლემის ბაგაშიც ხმა ორად ორია,
ისმის დედა-შვილის ჩურჩული ალერსის, -
როცა საშობაო ჟღერს ორატორია
ბახის იოჰანეს სებასტიანესი.
და ვფიქრობ, მარგალიტს ბიჟუ რომ ვერ მოერ-
ევა და ვერ წაშლის საყურის ეპოქას,
განვაგდებ ფეიკს და
თაყვანს ვცემ ვერმეერს!
ამ დილით მივწერე თბილისელ მეგობარს.
...მამასთან უძღების შეხვედრის სანაცვლოდ
შეხვედრის ფეიკი... რემბრანდტთან ბოდიში,
და მამა სახლის წინ...
და მამის palazzo...
მაძღარი მემკვიდრის ამაო ლოდინში.
...მხატვარმა ტურისტულ ტურების მეთევზემ
გაშალა ბადე და წაშალა ფეიკი, -
ჩანს არნოლფინების სარკესთან კედელზე
წარწერა:
„აქ იყო იან ვან ეიკი“.
...მუქარით გასრულდა სამიტი დაოსის,
ქუხს ომის სარდალი
ლიმონკის საყურით...
გაჩრილა მინისტრი გენდერულ ქაოსის,
როგორც Pink Floyd-ის „კედელში“ აგური.
აშშ-ის ავღანურ კრიზისზე სამყარომ
იხუვლა:
- აკელამ ნახტომი გამაზა!
და ვცდილობ, რომ თავი არათუ დავხარო,
არამედ ღირსებით გავსწორდე ლამაზად.
და ფრაზა: - აკელამ
ნახტომი გამაზა! –
ნიშნავს, რომ იწყება ცვლილების ეპოქა,
ნიშნავს, რომ აიწევს სალექსო თამასა
და ამის შესახებ ვაცნობე მეგობარს.
და მინდა მივმართო თითოეულ Citizen-ს,
მე სუსი მისმენს და
გთხოვთ, თქვენც რომ მისმინოთ!
რომ ჭექა-ქუხილით მღელვარე მიტინგზე
არ მოდის წვიმა და
გავითვალისწინოთ...
მე, ციდან დანიშნულს, ხუმრობას ვაგრძელებ,
ერი მზრდის და მერე ქვეყანა მავალებს,
მას, რომ ალავერდი
წავართვა ყანწელებს, -
მეკუთვნის მტკვრის შხეფის ორდენის კავალერს.
რომ იქნებ როგორმე მიტინგის პათოსი
შეცვალოს თბილისმა ნატიფი მოტივით,
რომ საქართველოში „მერანი“ ტატოსი
ისმოდეს ნაციის
კულტურულ კოდივით.