წამზომი ჩართულია და რადგან დრო უმოწყალოდ გარბის, ახლა როცა ამ სიტყვებს კითხულობ, შენი დრო მცირდება..
გამუდმებით მიდის დრო..
მიდის უკანმოუხედავად და საერთოდ არ ადარდებს თუ თქვენ რამდენად ასწრებთ მის სასარგებლოდ გამოყენებას.. ქმნით რამეს თქვენს ცხოვრებაში თუ უბრალოდ მიყვებით დინებას..
დრო უბრალოდ მიდის.. მიდის შეუჩერებლად, უკანმოუხედავად, თან მიაქვს წუთები, საათები, დღეები , თვეები, წლები..მთელი თქვენი ცხოვრება .. არადა უმეტესობას გონია, რომ მოვა დრო და რამდენ რამეს მიაღწევს, რამდენ ოცნებას აიხდენს..
და მოვა დრო..
არადა ის მიდის.. საათის ისრები გამუდმებით გვახსენებს ამას, მაგრამ ხშირად ჯიუტად გვგონია რომ ყველაფერი ჯერ კიდევ წინაა.. ჯერ ადრეა... და უცებ მოვიხედავთ რომ ნახევარი წელი, ერთი წელი გაფრინდა.. არადა როგორ გვეგონა რომ ახალ ცვლილებებს, ვარჯიშს, სწავლას, დიეტას და ა.შ. სულ რაღაც იქეთ კვირიდან დავიწყებდით და ამ დროს კალენდარი ჯიუტად გვიმტკიცებს რომ ერთი კვირა კიარა, ერთი წელი გავიდა.. მაგრამ ხშირად არ გვსურს სინამდვილეს თვალი გავუსწოროთ და ისევ იქ, სადღაც შორეულ მომავალში ვდებთ ჩვენს გეგმებს.. ვუცდით ჩვენს დროს, ხელსაყრელ დროს.. სიტუაციას.. არადა ჩვენი დრო ახლაა, ამ დღეს, ამ საათებში, ჩვენ სულ აწმყოში ვართ, მაგრამ გონება გამუდმებით გვეთამაშება მომავლის იმედით, რომ იქ, წინ სადღაც, რაღაცა იქნება, უეცრად ახდება ჩვენი ოცნებები, მივაღწევთ მიზნებს და ბედნიერი ვიქნებით...
და ისევ გადის დრო, არაფრად აგდებს ჩვენს გეგმებს და უკანმოუხედავად გარბის წარსულში და მერე წარსულიდან გვახსენებს თავს დროსთან ერთად წასული ჩვენი მიზნები, გეგმები და იმედები..
და მაინც გვჯერა რომ მოვა დრო..
დრო უკვე მოსულია, ყოველი დღის 24 საათი ჩვენი დროა, ჩვენი ცხოვრება. ჩვენი ცხოვრების ქვიშის საათის ერთი მარცვალი, რომელიც გამუდმებით მცირდება ჩვენი დაბადებიდან მოყოლებული, აქტიურდება ქვიშის საათი და თითო მარცვალი ჩვენი ცხოვრებისა 24 საათად შეკრული ვარდება წარსულში ყოველდღე და ქრება, მის ნაცვლად მოგონება რჩება გონებაში.. . და ხშირად ეს მოგონებებიც გვავიწყდება... და ასე, მარცვალ-მარცვალ გადის ცხოვრება 24 საათობით, არადა ყოველი 24 საათი უნიკალურია, აღარასდროს განმეორდება და ყოველი 24 საათი ახალი შანსია ჩვენს ცხოვრებაში, რომ შევცვალოთ რამე, რადგან ერთ დღესაც აღმოვაჩენთ რომ ქვიშის საათში უკანასკნელი დროის მარცვალი ჩამოვარდა...
ჩვენ ვიცით რომ დრო ამქვეყნად ყველაზე ძვირფასია, რომ ის ერთადერთია, რომელსაც ვერ იყიდი, გაყიდი, ისესხებ, მოიგებ, დაკარგავ და ა.შ. ანუ ის იმდენად უნიკალური რამაა, რომ უძვირფასესის გარდა შეუძლებელია რაიმე განსაზღვრება მივუყენოთ რაც მისაღებია სხვა რესურსებისა თუ ფასეულობისთვის. დროში გვაქვს ურთიერთობა ჩვენს ახლობლებთან, მეგობრებთან, საყვარელ ადამიანებთან, დროში განვიცდით ყველაფერს, ჩვენი ამქვეყნიური დრო, ჩვენივე დაბადებით იწყება და სამწუხაროდ ის მარადიული არაა.. დრო თანაბრად ეძლევა მდიდარსა თუ ღარიბს სარწმუნოებისა და ეროვნების მიუხედავად, ფაქტიურად ეს ერთადერთია, რაც ყველა ცოცხალ არსებას აქვს ჩვენს სამყაროში. დრო - ეს ცხოვრებაა და ამით ყველაფერია ნათქვამი.
დღს უამრავი წიგნი არსებობს დროის მართვაზე (Time management), მაგრამ სინამდვილეში დროს ვერ მართავ, რადგან არ შეგიძლია მისი გაზრდა ან შემცირება. მას ან იყენებ ეფექტურად და მოქმედებ დასახული მიზნების მისაღწევად ან კარგავ, სხვა არჩევანი არაა..
და რას გულისხმობს მისი ეფექტური გამოყენება? მარტივად ესაა მისი დახარჯვა ჩვენი ოცნებების, მიზნებისა და გეგმების რეალიზებაზე და არა მოლოდინით ცხოვრება რომ ვიღაც სხვა პიროვნება რაიმეს გააკეთებს ჩვენი ცხოვრებისთვის, რომ შეიცვლება მთავრობა, ბიზნეს გარემო თუ სხვა ნებისმიერი გარე ფაქტორი და მაშინ იქნება დრო.. ეს არასწორი მოლოდინია, გარე ფაქტორებს სინამდვილეში გაცილებით უმნიშვნელო ზეგავლენა აქვთ ჩვენს მიზნებზე, ვიდრე გვგონია, მთავარი ჩვენი განწყობა და სურვილია..
დრო რომ არ დავკარგოთ, პირდაპირ საქმეზე გადავიდეთ. თქვენი თითოეული წამი ძვირფასია, წამები ქმნიან წუთებს, წუთები საათებს, საათები დღე-ღამეს, რომლისგანაც ჩვენი ცხოვრება შედგება, ამიტომ ის, თუ რამდენად ვაფასებთ ჩვენს
ჩუქება
