წინასიტყვაობა მახსოვს, თხუთმეტი-თექვსმეტი წლის ასაკში მე და ჩემს მეგობარს ასეთი გატაცება გვქონდა - მოთხრობების წერაში ვეჯიბრებოდით ხოლმე ერთმანეთს. ჩემი მეგობარი, რომანტიკულ ჟანრს არ ღალატობდა, მე კი ყველაფერში მინდოდა თავი გამომეცადა და ხან სასიყვარულო რომანებს მივედ-მოვედებოდი, ხან - დეტექტივებს, ხან კიდევ - ფანტასტიკურ მოთხრობებს. ყველაზე მეტად ის მაწუხებდა, რომ, როგორც ორენოვან ოჯახში გაზრდილი ბავშვი, რადგან დედას რუსულად ველაპარაკებოდი, მამას კი - ქართულად, ერთდროულად ორ ენაზე ვაზროვნებდი ხოლმე. ერთი წინადადება შეიძლებოდა რუსულად გამეაზრებინა, ხოლო მეორე - ქართულად. ეს ჩვევა ძალიან მირთულებდა საქმეს და წერაშიც ხელს მიშლიდა.
მახსოვს, ერთხელ საწერ მაგიდას მივუჯექი და რაღაც შინაგანმა ხმამ მიკარნახა მოთხრობის სათაური - „ ანგელოზის გული “ ! რატომღაც შინაგან გზავნილს დავემორჩილე, სათაური დავწერე და ფურცელს მივაშტერდი. ვერც იმას ვხვდებოდი, საიდან მომივიდა ეს სათაური თავში და ვერც იმას, თუ რაზე უნდა ყოფილიყო მოთხრობა. რა უნდა დაწერო, როცა სათაური იცი, მაგრამ შინაარსი - არა? იდეები არ მომსვლია და საკუთარ შესაძლებლობებში იმედები მალევე გამიცრუვდა. დავასკვენი, რომ არასაკმარისი ფანტაზია და წერის ნიჭი მაქვს საიმისოდ, რომ ამ ასპარეზზე რაიმე ვარგისი შევქმნა და წერას თავი დავანებე. ცხოვრებამ მწერლობის სფეროს სრულიად ჩამომაშორა და ჩემმა არჩევანმა სულ სხვა გზით წამიყვანა, მაგრამ ახლა, როდესაც ჩემი მოგონებების წერას შევუდექი, ძალიან კარგად ვაცნობიერებ შინაარსს და რადგან სათაურის შერჩევაზე მიდგა საქმე, ვიცი, რომ ამ წიგნს მხოლოდ ერთი სათაური შეიძლება ჰქონდეს - „ ანგელოზის გული “ !
წიგნი „ გნოზისი, ანუ ანგელოზის გული “ დაიწერა სულიერი არსებების, მასწავლებლების ნაკარნახევით. ისინი კაცობრიობის ევოლუციის კურატორ ნათელ ძალთა იერარქიას მიეკუთვნებიან. მათთან ურთიერთობა ბავშვობიდან მქონდა, თუმცა მაშინ ვერ ვაცნობიერებდი, ვინ იყვნენ. ეს კავშირი ძირითადად ორი ტიპისა იყო - სიზმარხილვები და ტელეპათიურ-ვიზუალური კონტაქტი შეცვლილი ცნობიერების მდგომარეობაში, რომელიც ძირითადად სიზმარ-სიფხიზლის ზღვარზე მიმდინარეობდა. წიგნი „ გნოზისი, ანუ ანგელოზის გული “ მათთან ურთიერთობასა და მათ ნაკარნახევს აღწერს. ეს წიგნი, ფაქტობრივად, ფარავს ყველა ძირითად საკითხს, რაც მავანს შეიძლება სულიერი განვითარების გზაზე გაუჩნდეს. აქვე მინდა აღვნიშნო, რომ ის არ ისახავს მიზნად ვინმესთვის აზრის თავს მოხვევას ან ფასეულობების შეცვლას, არამედ, უბრალოდ, ამ სულიერი გამოცდილების გაზიარების სურვილითაა მოტივირებული.
ამ წიგნის წერას დაახლოებით 2 წელი მოვანდომე. როდესაც მივხვდი, რომ დასასრულს ვუახლოვდებოდი და მთელი ამ ინფორმაციის ერთ წიგნად შეკვრა შემეძლო, დავიწყე ფიქრი, მიუხედავად იმისა, რომ წიგნი, ფაქტობრივად, დღიურის ფორმატში იყო დაწერილი და ჩემს ძალიან პირად გრძნობებსა და მოვლენებს აღწერდა, ვალდებული ვიყავი, გამომექვეყნებინა, რადგან რაც აქ წერია, მხოლოდ ჩემთვის არაა გამიზნული. თავიდან წიგნის ბეჭდვით ფორმატში გამოცემაზე ვფიქრობდი, მაგრამ, მიუხედავად ჩემი სურვილისა, ვგრძნობდი, რომ ამ ჩემს ენთუზიაზმს ჩემი მასწავლებლები რატომღაც ახშობდნენ. რაღაც მომენტში ჩემი სულიერი მასწავლებლისგან შემდეგი ტელეპათიური აზრი მოვიდა: „ ჯერ შენ თვითონ არ გესმის კარგად შენი დაწერილის “ და მივხვდი, რომ მართალი იყვნენ. რაც დავწერე, ჩემს გონებაში ერთ მთლიან სურათად არ იკვრებოდა და მაშინ მივიღე ინსტრუქცია, რომ წიგნის თავები ნელ-ნელა ინტერნეტში გამომექვეყნებინა და ყველა კითხვაზე მეპასუხა, რომლებსაც ჯგუფის წევრები დამისვამდნენ. ასე გაიხსნა ჯგუფი „ გნოზისი “ ...
ჩემს ჯგუფში ძალიან განსხვავებული ადამიანები იყვნენ შეკრებილნი. ზოგთან ბევრ საერთოს ვგრძნობდი, ზოგთან კი - ძალიან დიდ განსხვავებას და, მიუხედავად ამისა, ყველასთვის უნდა გამეცა პასუხი, თუკი კომენტარი კითხვის ფორმატში იყო დაწერილი და თუ დამავიწყდებოდა, ჩემი სულიერი მასწავლებლები მახსენებდნენ ხოლმე. ვგრძნობდი, რომ ისინიც აკვირდებოდნენ იმას, თუ რა კითხვები ჩნდებოდა და როგორ ვუმკლავდებოდი პასუხების გაცემას. აკვირდებოდნენ იმას, თუ როგორ ჯდებოდა ეს ინფორმაცია ადამიანების მენტალურ ველში. რაღაც დროის მერე მივიღე მინიშნება, რომ ზოგი კითხვა-პასუხი ჩამემატებინა წიგნში, რათა ამით ბევრი ბუნდოვანი საკითხი უფრო ცხადი გამხდარიყო მომავალი მკითხველისთვისაც. ასე გადაიქცა ჩემი წიგნი სხვა ადამიანებთან ერთობლივ ნააზრევად!..
ეზოთერიკოსებისთვის ცნობილია, რომ ნებისმიერ წიგნს ორი კომპონენტი აქვს: ინფორმაციული და ენერგეტიკული. ინფორმაციული კომპონენტის თვალსაზრისით, განხილული თემები ეხება ხან ქვესკნელის, ხან შუალედურ, ხან სულიერ სამყაროებს, რის გამოც ამ წიგნს ახასიათებს ერთგვარი ასვლა-ჩასვლის ტალღები. ამიტომ ენერგეტიკული კომპონენტის მხრივ ის ხან დაბალვიბრაციულ სფეროს ეხება, ხან - მაღალს. მიუხედავად ამისა, წიგნის ვიბრაციული ფონი ძალიან მაღალია სულიერი იერარქების თანამონაწილეობისა და მათი ენერგეტიკული შენატანის გამო, ამიტომ კითხვისას შეიძლება გულის აჩქარების, ძილიანობის ან, პირიქით, ენერგიის მოზღვავების შეგრძნება გაჩნდეს.
წიგნი ოთხი ნაწილისგან