"მოთხრობა ”მარჯვნიდან მარცხნივ”: ”დაუჯერებელი იყო, მაგრამ ეს ორი წითელი ზოლი ახალ სიცოცხლეს გამოხატავდა, მის შიგნით უკითხავად ჩაბუდებულ ახალ არსებას. ვერაფერი გაეგო, ვერაფრით მიმხვდარიყო, ვისი სული ღვიოდა მასში, ვისი გენი და გაგრძელება იზრდებოდა მეტასტაზივით. ისე იყო ჰაერში გამოკიდებული, როგორც არაბული ზმნა... ამ ენაში ხომ არ არსებობს დროის კატეგორია, არ არის ათვლის წერტილი, რომლის შემდეგაც მომავალი იქნება და რომლემდეც წარსული. არსებობს მხოლოდ ყოფნა და გარდუვალობა - რეალობა, რომლის დატევაც მას არ შეეძლო.“ "
ჩუქება
