:შესავალი :. რუსთველის პოემის (I) თავის (V) ტაეპის (I) სტრიქონი: “ მ ი ბ რ ძ ა ნ ე ს მ ა თ ა დ ს ა ქ ე ბ რ ა დ “ .ტექსტის პირდაპირი მნიშვნე-ლობა,მკვლევართათვის ერთგვარ დილემად იქცა.რუსთველი კა-რის პოეტად ჩათვალეს.არგუმენტი წესი ხელმწიფის მეხოტბი- სა,იგივე კარის პოეტისა.ჩახრუხაძის ლექსი,კლასიკური ნიმუში სახოტბო ლექსისა.
ქება მეფისა დაცვა სახელისა.ხოტბა მხატვრული ფერი სინამ-დვილისა.ქებასა ისმის ხმა მეფის ხარისა.ბრძანებით დაწერილსა ვერ გაიგონებ ხმასა შემოქმედისა.
ძნელია პოემას ვერ იპოვო ხმა პოეტისა,ხელი ხარისა,ქარაგმა ზი-ქურათის ქურუმისა.ბრძანებით დაწერილ პოემას ვერავინ მოით-ხოვს ხმასა ხარისა.ხოტბა მშრალი,ხელ ნაკლული.ვერ გაუტო-ლდება გულ-ხელქმნილებასა.
სტროფის ადგილი მიმდევრობით (10:5;1).ტექსტის ნიშანთა რი-ცხვი მხედრულით (451).ქორონიკონით (1231).სხვაობა (180),ქა-რაგმა კაცის სახელის სიმაღლისა.პირველი და მეორე ნაწილი (21-21) ნიშანი.რიცხვი (214) და (233).პირველი ასაკი (სიმაღლე) ტბელის ციხისა,მეორე თარიღი მხედრულისა.ბრუნვის ნიშანი (4).ქარაგმა ორი თარიღისა (218) და (237).პოვნა წმინდა მამის სა-მარხისა,აღდგენა დაქცეული ციხისა.
ვეფხისტყაოსნის ხმა მხედრული,იგივე ხმა პოეტის კაბალისა. თარიღი გასრულებისა (1233).ასაკი მეფე ლაშას ზეობისა (20).ასა-კი ზაქისა (20).თარიღი (1051). მინიშნება მხედრული (სან)20. ტე-ქსტში (5).ქარაგმა ხარის ხუთი სახლისა,რიცხვი (100).პოეტის თა-რიღისა (1151).
პოემაში (ხოტბ)ა სიტყვის ძირად (3).პირველი ჭოჭმანი: “ არა ვიცი შევჰკადრო “ .ბოლო ორი ვაჭართა ხელი ქებისა.(შეს;ხმა);(შე;რი)სა. ქარაგმ:ხმა შემოქმედისა და ხელი რიტორისა.
მეფე თამარის დაკარგვამ თავზარი დასცა პოეტსა.მეფე ლაშას სი-კვდილი ავბედითი დრო პოეტისა.
ლაშას მემკვიდრის წინაშე ვერაგული ხაფანგი უტყუარი საბუ-თი მეფე თამარის მემკვიდრის მტერთა ზეობისა.
ხვარაზმელთა და მონღოლთა გამოჩენა დასაწყისი საქართველოს საუკუნოვანი ავბედობის დასაწყისისა.გარნისი,დაკარგვა სატახ-ტო ქალაქისა,მონღოლთა ბატონობა,დაკარგვა ტახტის ორი მემ-კვიდრისა,ბოლოს სიკვდილი მეფე რუსუდანისა.
ვერ დარჩებოდა ველი,ვერცა ნება სახოტბო პოემის დაწერისა.
რუსთველი ვითა ბერი მობრუნებულა (1222)წლის სექტემბერსა. ლაშას ვერაგული სიკვდილი (1223) წლის (13) იანვარი.
მხედრულის თარიღი (1233).სატახტო ქალაქი ხვარაზმელთა ხე-ლსა.ხიზანი დასავლეთსა.საფრთხე მონღოლთა გამოჩენისა.
დაუჯერებელია მეფე რუსუდანს ჰქონოდა ნება სახოტბო პოემის შექმნის ბრძანებისა.
მთავარი დილემა „ მი;(ბრძ)ა;(ნე)ს,დასაწყისი სტრიქონისა. დი-დოსტატს მორჩილებს ნება პირისა.იგივე ბრძა-ნება.ჩვენივე და-საძლევ დილემას დაუმალია არსი ხარის სათქმელისა. ძველი ქარაგმით (მი),ჩემი.(ნე)მოწამე,წამებული.(ან) მხედრულით სახ-ლი კაცისა.(ბრძ)51,ძველი ქარაგმით (ძე).
ქარაგმა სათქმელისა;ჩემი წამებული ძე.
გი(შე)რი-ქარაგმა:ხარი შემოქმედი რიტორი,რიცხვი (132).ქარაგმა ტბელის ქრონიკონისა,ხმა ხარისა.
პოემის სტროფი(1672).ტბელის კალენდარული ციკლი 52,25(/32).
„ შეფარვით ქვემორე მითქვამს, მიქია “ .მორიგი ხელი დიდოსტატის ქარაგმისა.მხედრულით (100),დრო კაცისა.ძველი ქარაგმით: კაცი შემოქმედი ვითა ფარი მისი სახელისა.
ჩუქება
