მოვდიოდით სოლოლაკიდან, ფეხით. (კარგა ხნით ადრე, სანამ ამსტერდამში აღმოვჩნდებოდი). ვიყავით ახალგაზრდები და არსად გვეჩქარებოდა. ვლაპარაკობდით ყველაფერზე, რაც გვახსენდებოდა იმ საღამოს და უცებ გიორგი ნაკაშიძემ თქვა:
- ერთი ამსვა, დამსვა და ამსტერდამში ჩამსვა!..