თავისუფალი დღიური (პიესა) მოქმედი პირები
თამთა. ლელა.
გია.
ზურა.
მერაბი.
ნოდარი.
მთხრობელი.
მიშა.
მარია. დიანა.
მოქმედება 1
სურათი 1
[სარეაბილიტაციო ცენტრის ფოიეში მაგიდასთან სხედან გია, ზურა და მერაბი, შემოდის თამთა და მაგიდაზე თეფშებს ალაგებს]
თამთა
აი სადილი მიირთვით.
გია
სხვები სად არიან, იმათ რა ჭამა არ უნდათ?
თამთა
იმათ მთხოვეს და თავის ოთახში შევუტანე.
გია
ოო რა გახდა, სულ შვიდი, რვა ადამიანი ვართ, მე კი მათი ყველას ერთად თავმოყრა მინდოდა - რაღაც საქმეზე უნდა დავლაპარაკებოდი, ვიფიქრე სადილზე ყველა იქნება და მაშინ ვეტყვი მეთქი, მაგრამ ახლა არ ისურვეს აქ გამოსვლა.
მერაბი
მერე ჯერ ჩვენ გვითხარი აბა რა საქმე გაქვს.
გია
არა, იმ საქმეს ჩვენზე მეტი ხალხი ჭირდება და ბარემ ყველა ერთად, რომ ვიქნებით, მაშინ ვიტყვი ჩემს სათქმელს - ისედაც ცოტა ვართ და ვინც ვართ ყველა მაინც ვიყოთ.
თამთა
მაგაზე გული ნუ გწყდებათ, ჯერ ახალი გახსნილი ვართ და ნელ-ნელა შემოგვემატებიან პაციენტები, მე კი დანარჩენებს თქვენამდე მივუტანე სადილი და ალბათ ახლა უკვე მალე მორჩებიან ჭამას, ახლა გაუვლი და
გავაფრთხილებ: გია გეძახით მეთქი და მალევე აქ ჩამოვიდნენ.
[თამთა გადის]
ზურა
რაღაც ძალიან დამაინტერესა თქვენმა სათქმელმა და ისე რამდენიმე სიტყვით თქვი რას ეხება და მერე სხვებიც, რომ მოვლენ მაშინ აგვიხსენი ძირფესვიანად.
მერაბი
ჰო, მეც დავინტერესდი და თქვი რა თემაზე უნდე გველაპარაკო.
გია
ბიჭო ცოტა მოითმინეთ, მთლიანი ტექსტი სრულყოფილად კი არ მაქვს მოფიქრებული და მოყოლის დროს გზა და გზა უნდა დავალაგო სათქმელი ყველაფერი და ახლა, უბრალოდ ორ სიტყვაში ვერ ავხსნი საინტერესოდ და ორჯერ ნუ მახსნევინებთ, აწი სადაცაა მოვლენ ისინიც, მიდით მშვენიერი სადილია, დროზე მოვრჩეთ ჭამას და მერე ვისაუბროთ ყველაფერზე.
[შემოდის ნოდარი]
ნოდარი
რა არის, რაზე უნდა ვისაუბროთ?
გია
ვაა ბიჭო ასე მალე როგორ მორჩი, მე ჯერ ნახევარიც ძლივს შევჭამე.
ნოდარი
თამთამ ძალიან საინტერესო საქმეზე გეძახითო და ჩვენც საჩქაროდ მოვაყუმარეთ ყველაფერი.
გია
ბარემ ქალებიც მოვიდნენ, ისინიც საჭირო იქნებიან იმ საქმისთვის და მერე დავიწყოთ საუბარი.
ნოდარი
ბიჭო ქალების საქმე არ იცი? ისინი ჩვენსავით ჩქარა ხომ არ შეჭამდნენ, თან შეიძლება დიდად არც დაინტერესდნენ ამ ყველაფრით - ჩვენ დავიწყოთ და თუ მართლა საინტერესო საქმე იქნება, მე თვითონ წუთში მოვიყვან იმათ, ისე დავაინტერესებ.
[გიამ მისი თეფში მრგვალ მოზრდილ მაგიდაზე, მოშორებით გადადო, პიჯაკის ჯიბიდან მობილური ამოიღო და შიგ რაღაცეები მოძებნა]
გია
აი, აქ მქონდა იმ ჩემი გეგმის, მოკლედ სათქმელის მონახაზი, მაგრამ ახლა უცებ მომაფიქრდა, რომ დაწერილის კითხვას, პირდაპირ აგიხსნათ სათქმელი აჯობებს.
[გია ცოტა ხნით ჩაფიქრდა]
ნოდარი
ე ბიჭო გვაღირსე, რა გაქვს ასეთი საქმე, რომ ვეღარ ახერხებ მის თქმას, რა უდგას წინ მაგ საუბრის დაწყებას - რაც ბევრს იფიქრებ, უფრო მეტად შეფერხდები, გარისკე და პირდაპირ დაიწყე, სათქმელი, მე აქამდე
ათჯერ ვიტყოდი რამე საქმე, რომ მქონოდა, ასე თუ არ გეჩქარებოდა, იმ სადილსაც მშვიდად დავასრულებდით და მერე მოვიდოდით.
გია
ისე, ნოდარ, რამდენი და რა ჩქარი ლაპარაკი შეგიძლია, მეტყველებაში ბევრი მსახიობი ვერ გაჯობებს.
ნოდარი
შენ ხუმრობ და ერთი ჩემი ბავშვობის ძმაკაცი, თეატრალურ სასწავლებელში სწავლობდა და ხშირად დავდიოდი მათ სპექტაკლებზე, ხან რეპეტიციასაც დავსწრებივარ და რეჟისორი რთულად გამოსათქმელი სიტყვების გამოთქმას, რომ უხსნიდა მათ, მე იმ ტექსტებს, გონებაში მათზე უკეთესად ვიმეორებდი და იქედან წამოსვლისას, იმ ჩემს ძმაკაცსაც ვეუბნებოდი იმ რთულად გამოსათქმელ სიტყვებს, რომლის გამოთქმაც მას ჩენზე ნაკლებად შეეძლო.
გია
მერე ასეთი ნიჭიერი თუ იყავი, ვერ ჩააბარე შენაც იმ სასწავლებელში?
ნოდარი
ეგ მეც რამდენჯერმე დავაპირე, მაგრამ მაშინ სამხატვროზე ვსწავლობდი და მხატვრობას ვეღარ შეველიე, ისე მერე ბევრჯერ ვინანე მსახიობობა, რომ არ ავირჩიე, საბოლოოდ ვეღარც მხატვარი გამოვედი, მშობლებმა ეკონომიურზე ჩამაბარებინეს.
გია
მაგ სასწავლებელში მეც მინდოდა ჩამებარებინა, მაგრამ ბევრმა რამემ შემიშალა ხელი.
ნოდარი
რა შენაც მსახიობობა გინდოდა?
გია
ან მსახიობობა ან რეჟისორობა, ისე ორივეზე ერთად არ ვიტყოდი უარს.
ნოდარი
ბიჭო, რა ბავშვობის მოგონებებში გადახვედი, რა ხდება საჩქაროდ დაგვიბარე და აღარ იტყვი რა თემაზე უნდა გველაპარაკო?
[გიამ იქ ყველას ღიმილით მოავლო თვალი]
გია
რა თემაზე და რაზეც უკვე ვლაპარაკობთ.
მერაბი
კაცო ამისთვის დაგვაინტერესე, რომ ბავშვობის სურვილები გაგეხსენებია?
გია
ბავშვობის სურვილებს არ ეხება ის თემა რაზეც უნდა გელაპარაკოთ და
