წიგნებსაც, ისევე როგორც ადამიანებს, თავისი განსაკუთრებული პულსაცია აქვთ: ზოგს ნერვული და აჩქარებული, ზოგს წყვეტილი და არითმიული, ზოგსაც საერთოდ არ ესინჯება პულსი.
ირაკლი კაკაბაძის ახალი პოეტური კრებული უაღრესად თანამედროვე იმიტომაც არის, რომ აქ ცხადად, ხელშესახებად იგრძნობა მკაცრი და აღელვებული კაცის გულისცემა. ფეთქვა გულისა, რომელიც, ავტორის თქმისა არ იყოს, ყველაზღაპარში აქვთ დევებს. დღეს კი ქვად ქცეულა, განცდებისა და შეგრძნებებისგან დაცარიელებულა.
სახელმწიფო სახრჩობელაზე გასვლა სისტემასთან, გაბატონებული და თავსმოხვეული ცხოვრების წესთან შეურიგებლობას გულისხმობს. ამ გზაზე გასულს გზადაგზა აუცილებლად მწარე და გულწრფელი სიტყვები დაგცდება, ვთქვათ, ასეთი:„იძინე მშვიდად, მხედრიონის მშობელო ერო...“, ან: „ცარიელი და განძარცვული, მაგრამ დუმილით სავსე, ცივი დუმილით სავსე“, ან კიდევ: „სად გიპოვო, რაში ხარ მეტად არეკლილი, ჩემო სამშობლოვ? პეიზაჟებში, სიმღერებში თუ ადამიანებში?..“
და ამ ძიებასა და მღელვარებაში გართულმა, ბრძოლისგან დაქანცულმა შეიძლება ერთხელაც აღმოაჩინო: „რა ხანმოკლეა სიცოცხლე ჩვენი – ჰაიკუსავით სამ სტრიქონად წარმოსათქმელი“.
ერთი სიზმარი
არ მასვენებს, ამეკვიატა –
შემოსილი თეთრ კიმონოთი,
პოეტი ვდგავარ
სახელმწიფო სახრჩობელასთან...
იაკი კაბე
ერთი დამშვიდობების შესახებ
მე თებერვალზე ვწერ.
ნაცრისფერ თებერვალზე.
კვირტებთან დამარცხებულ თებერვალზე.
სიცარიელის სიმძიმეზე ვწერ.
ნაცრისფერ სიცარიელეზე.
ქარებით სავსე სიცარიელეზე.
ერთ სევდიან დამშვიდობებაზე ვწერ.
სევდიან შემოხედვაზე ამ დამშვიდობებისას და
ათას მზერაზე ერთ შემოხედვაში.
თვალებზე ვწერ.
ღია თვალებზე და
გრძელ დერეფნებზე ამ თვალებში.
მე თებერვალზე ვწერ,
დაუძლურებულ,
ნაცრისფერ თებერვალზე.
კვირტებთან დამარცხებულ თებერვალზე.
28. 02. 2011
წრეზეფეხაკრეფით ჩავიარო,
ლექსის მძვინვარება არ გავაღვიძო.
ნაპერწკალზე ხანძარი არ გავაჩაღო.
სიო ქარიშხლად არ მოვაქციო.
სულ ისეთ გზას მივსდიო,
რომელიც არ გრძელდება.
სულ წრეზე ვიარო –
ჩიხში ვიმოგზაურო.
ყოველთვის ერთი თვის ოცდახუთი რიცხვიდან
მეორე თვის ოცდახუთ რიცხვამდე ვიარსებო.
ყოველი თვის ოცდახუთი –
პურია ჩვენი არსობისა.
და დავივიწყო ძველი სიმღერები.
წარსულს ჩავაბარო
კალმის წვერის სიმტკიცე.
ისედაც, სადღა არის
მეტაფორის და სიმბოლოს
ორი ღია ფანჯარა?
26. 10. 2011