შესავალი 21-ე საუკუნის სკოლა აღარ არის მხოლოდ ცოდნის გადაცემის ადგილი. ის არის სივრცე, სადაც მოსწავლე და მასწავლებელი ერთმანეთს ეძებენ, ეჭვობენ, ებრძვიან, უყვართ და ბოლოს — თუ გაუმართლათ — იგებენ.
მე არ ვწერ ამ წიგნს როგორც ექსპერტი, არამედ როგორც ადამიანი, ვინც ყოველდღიურად ხედავს, როგორ იცვლება ბავშვი, როგორ ეძებს მასწავლებელი გზას და როგორ იბადება ნდობა, ან — როგორ კვდება.
ეს წიგნი არ არის მხოლოდ ანალიზი. ის არის დიაგნოზი, ინსპირაცია და ინსტრუმენტი.
· დიაგნოზი — იმ პრობლემებისა, რაც მოსწავლესა და მასწავლებელს შორის ურთიერთობაში არსებობს
· ინსპირაცია — მათთვის, ვისაც ჯერ კიდევ სჯერა, რომ სკოლა შეიძლება იყოს ცოცხალი
· ინსტრუმენტი — მათთვის, ვინც ეძებს გზებს, როგორ იმოქმედოს უკეთ
ჩვენ ვცხოვრობთ ეპოქაში, სადაც:
· მოსწავლეს ყურადღება ეფანტება, რადგან ციფრული სამყაროს ხმაური არ ჩერდება
· მასწავლებლის ავტორიტეტი აღარ არის უპირობო
· მოტივაცია აღარ მოდის ქულებიდან
· ურთიერთობა ხშირად იშლება, სანამ დაიწყება
მაგრამ ამავე დროს, ეს არის ეპოქა, სადაც:
· მასწავლებელს შეუძლია გახდეს ლიდერი და არა მხოლოდ განმანათლებელი
· სკოლა შეიძლება იქცეს ემოციურ თანამგზავრად
· სწავლება შეიძლება იყოს თამაში, პროექტი, დიალოგი
ეს წიგნი არის მცდელობა, შევხედოთ სკოლას არა როგორც სისტემას, არამედ როგორც ადამიანურ ურთიერთობას.
შევხედოთ მოსწავლეს არა როგორც შეფასების ობიექტს, არამედ როგორც პიროვნებას.
და შევხედოთ მასწავლებელს არა როგორც ინსტრუქციის გამცემს, არამედ როგორც მეგობარს, ლიდერს და შეცვლის აგენტს.
თუ შენ ხარ მასწავლებელი, სკოლის ლიდერი, ან უბრალოდ ადამიანი, ვისაც სჯერა, რომ განათლება ჯერ კიდევ შეიძლება იყოს სინათლე — ეს წიგნი შენთვისაა.