ბევრი კარგი წიგნია ქვეყანაზე, შესაძლოა მეტიც, ვიდრე მკითხველი; მაგრამ, ნეტა როგორია წიგნი, რომელიც სულ იკითხება, არც ჭკუას გთხოვს, არც განწყობას, კითხულობ და გამდიდრებული ჰაერივით ჩაგქრის საკითხავ სულში. თუ დაგეჭიდა, როგორც ბავშვს, ისე დაგეჭიდება, თუ გასწავლის, თვითონ უფრო მეტად ღელავს და მიდის წიგნი, მთავრდება, ქრება, შენ კი ისევ იქ დგახარ და ელი, რადგან იცი, რომ წრეზე მოძრაობს... და ნეტა როგორია წიგნი, რომელიც სულ იკითხება და იკითხება, არც დასაწყისი აქვს, არც დასასრული, არც ერთ ჟანრს არ ეკუთვნის და არც ერთ ლიტერატურულ გემოვნებას; წიგნი, რომლის დაწერასაც უამრავი საუკუნეა ცდილობენ, მაგრამ მხოლოდ დიდი წიგნები გამოსდით...