შესავალი
ისევ ყვავიან კრწანისის ველზე ყაყაჩოები. ისევ ახარებს თვალსა და გულს მათი ხილვა. კრწანისის ყაყაჩოები სიმბოლოდ იქცა მამულისათვის დაღვრილი სისხლისა, სამშობლოს სიყვარულისა.
როცა ჩვენი პროექტის მორიგ წიგნს ვამზადებდით და წმინდა მღვდელმოწამე დოსითეოზ თბილელზე საუბარი დავაპირეთ, მივხვდით, რომ მასთან ერთად უთუოდ უნდა გვესაუბრა კრწანისის ომსა და მეფე ერეკლე მეორეზე, კრწანისის ომის გმირებზე, წმინდა სამას არაგველზე. ახსენებ მეფე ერეკლეს და შეუძლებელია, არ გაიხსენო მისი მამა, ნეტარხსენებული მეფე თეიმურაზი, რომლის უხრწნელ სხეულსაც მალე გულში ჩაიკრავს ქართული მიწა. წიგნში გავიხსენებთ მეფე გიორგი XII-ს, სამშობლოსთვის თავგადადებულ მოღვაწეებს - შანშე ერისთავსა და გივი ამილახვარს, სოლომონ ლიონიძეს. ცალკე თავი მიეძღვნება მეფე ერეკლეს დროს ქართლსა და კახეთში მცხოვრებ თავდადებულ ქართველებს, რომელთა შესახებ ნაკლებად იცის საზოგადოებამ. და რა მოუხდებოდა სათაურად ამ წიგნს ყველაზე მეტად, თუ არა „კრწანისის ყაყაჩოები“. შეეწიოს მათი წმინდა ლოცვა ჩვენს საქართველოს.