წინასიტყვაობა ეს არის მსოფლმხედველობა,
რომელიც ერთდროულად უცხოცაა და ნაცნობიც.
ეს არის საუბარი,
რომელიც გამოთქვამს გამოუთქმელს.
ეს არის თვალი,
რომელიც გიყურებს და გცნობს.
ეს არის დიალოგი,
რომელშიც ორივე მოსაუბრე შენ ხარ.
ეს არის ცოდნა,
რომლის შემეცნების დროს ხდები შემოქმედი.
ეს არის რეალობა,
რომელსაც აღვიძებ ორ სიზმარს შორის.
ეს არის სიმაღლე,
საიდანაც სიკეთე და ბოროტება უნიღბოდ ჩანს.
ეს არის სიღრმე,
რომელიც ზედაპირზეა.
ეს არის აღსარება,
რომ მთელი არსით ხარ წმინდა.