მძებნელის წერილები

ასი სიტყვა ქრისტიანობის შესახებ  
1. თუკი მხოლოდ აღსარებითა და ზიარებით შევა ადამიანი სასუფეველში და ცხონდება, მაშინ რატომ ამბობს მოციქული პავლე: თუ შენი ბაგით აღიარებ, რომ იესო უფალია, და შენი გულით ირწმუნებ, რომ ღმერთმა მკვდრეთით აღადგინა იგი, გადარჩები[1]. არ უნდა დაგვავიწყდეს ის ფაქტიც, რომ თავად ეპისკოპოსები, რომლებიც იღებდნენ წმიდა ზიარებას,   ჩავარდნენ მწვალებლობაში და ბევრი წმიდა და მართალი ადამიანი უსამართლოდ ტანჯეს, აქედან გამომდინარე კი უნდა ვთქვათ, რომ შეიძლება ადამიანი ეზიარებოდეს სისტემატურად, მაგრამ არ იყოს ქრისტიანი და გმობდეს ქრისტეს. როგორც საქმე მოციქულთადან ვიცით ეპისკოპოსთა და დიაკონთა მსახურების სახე არ ემთხვევა ეკლესიაში მსახურების წესებს, კერძოდ ჟამისწირვისა და საცეცხლურის მოხმარების, ასევე შვიდსანთელის საჭიროების არსებობას   და საკურთხევლის მსახურებას, დიაკვნობას სულ სხვა დაწესებულება ჰქონდა, რაზეც მეტყველებს სტეფანეს ჩაქოლვა. ასევე პეტრე მოციქულის იერუსალიმში ქადაგებით 3000 სულის მონათვლა სიტყვით, ასევე კორნელიუსის სახლეულების სულიწმიდით მონათვლა ყოველგვარი რიტუალის გარეშე, ასევე პავლე მოციქული გამიჯნავს ეკლესიას საკურთხევლის მსახური მღვდლებისგან, ძველად სახლებში ტეხდნენ პურს პირველქრისტიანები და ასე აღასრულებდნენ სერობას, ანუ სხვა სახე ჰქონდა მოციქულებრივ მსახურებას და სხვა საკურთხევლის მსახურებასა და სამღვდელოებას, რასაც ამტკიცებს პავლე: რომელნიც ღმერთმა დაადგინა ეკლესიაში, ჯერ მოციქულებად, მერე წინასწარმეტყველებად, შემდეგ მოძღვრებად; ზოგს მისცა სასწაულთმოქმედების ძალი, აგრეთვე ნიჭი მკურნალობისა, შეწევნისა, მმართველობისა, სხვადასხვა ენისა.[2] სად არიან დღეს ეს ხალხი სამოციქულო ეკლესიაში, მწყემსები და ენით მოლაპარკეები? პავლე განასხვავებს მათ საკურთხევლის მსახურებისგან: ნუთუ არ იცით, რომ მღვდელმსახურნი ტაძრისგან ჭამენ და საკურთხევლის მსახურნი საკურთხევლისაგან იღებენ წილს?[3] პავლე ამბობს რომ როგორც მღვდლები იღებენ შესაწირს ამ მსახურებისათვის, ასევე უნდა იღებდეს მოციქულიც, ხოლო თუკი ეს სამხვერპლოს მსახურება და პავლეს ქადაგების მსახურება ერთი იყო, მაშინ პავლე აღარ მოითხოვდა მათ მსგავსად შესაწირს ხალხისგან და იმასაც ამატებს, რომ ყველაფერს თავისი ხარჯებით აკეთებს და არასდროს არ აიღებს ჯამაგირს მათ მსგავსად სახარების საქადაგებლად, რათა ზიანი არ მიადგეს ქრისტეს სახარებას ამ გზით.
2. როცა ადამიანი სხვაზე ცუდს ამბობს, ეს ქცევა უკვე არასწორია, რადგან სინამდვილეში ის რომ ზრუნავდეს მასზე, ასე ცუდს კი აღარ ილაპარაკებდა, არამედ შეეცდებოდა მის მკურნალობას. ადამიანს ხომ სწორედ გარემოება უწყობს ხელს რომ გაბოროტდეს? ხოდა თუ ადამიანი ბოროტდება ესე იგი საკმარისი ძალა არ აქვს რომ შეიყვაროს ის რაც არის, რაც იმას ნიშნავს რომ ის ავადაა და მკურნალობას საჭიროებს. არ არსებობს კარგი და ცუდი ადამიანი, არსებობს მხოლოდ ჩვენი ფიქრები მათ შესახებ. ადამიანი ერთია უბრალოდ აზრია სხვადასხვა, ყველა ვცოდავთ და ყველა ვაგებთ პასუხს ჩადენილზე, მთავარია ადამიანი ამას მიხვდეს, ამისთვის ცხოვრობს რომ შეიცნოს ღვთის სამართლიანი მსჯავრი დედამიწაზე და მისი გავლენა ყოველ მის ქმნილებაზე.
3. არ არსებობს გულცივი ადამიანი, არსებობს მდგომარეობა რომელიც მას უფლებას აძლევს გახდეს გულცივი, ყველა შემთხვევას აქვს მიზეზი, უმიზეზოდ თავად შემთხვევაც აზრს დაკარგავდა. ყველა ვისაც შეუძლია სიარული პასუხისმგებელი თავადაა მის გზაზე, თუ ბრმა ბრმაზე იტყვის ბრმაოო, მაშინ ორივე გზას ასცდებიან, რადგანაც არც ერთმა იცის სწორი გზა და არც მეორემ, გზა რომ სცოდნოდათ ერთმანეთზე ასე ხომ აღარ ილაპარაკებდნენ, ვინ მოგცათ უფლება რომ განაჩენი გამოგაქვთ და სჯით შემცოდეებს, როდესაც თქვენ მათზე უარესს აკეთებთ, ეუბნებით არ გააკეთოთო და თავად აკეთებთ?! თავისთავად წმიდანები რომ განიკითხავენ ქვეყანას ამას პავლეს წერილებიდანაც ვიგებთ, მაგრამ თქვენ ვინ გაძლევთ უფლებას დასაჯოთ სხვა იმ დანაშაულის გამო, რასაც თავად აკეთებ და უძებნით გამართლებას? ყველანი ჩვენ თავებს რომ ვასამართლებდეთ, აღარ ვიქნებოდით სხვების მიერ გასამართელბულნი, ამიტომ თავი დავიცვათ დანაშაულის ჩადენისაგან.
4. ღმერთი რომ განსაკითხავად მოსულიყო დედამიწაზე, მაშინ არავინ იქნებოდა ღირსი გადარჩენის, რადგანაც ყველამ სცოდა, არავინ იყო ისეთი ვისაც არ შეეცოდა უსამართლობით ღვთის წინაშე, როგორც ამბობს მეფე ეკლესიასტე: არ იპოება ქვეყნად მართალი კაცი, რომელიც იქმოდეს კეთილ საქმეს და არ სცოდავდეს.[4] ასე რომ უფალმა მღვდელმთავრებს და მღვდლებს უთხრა, ვინ მოგცათ უფლება ადამიანის განკითხვის, განა რჯული დასასჯელად მოგეცათ თუ საცხოვნებლად, ვინაიდან რჯულში წერია არ ინდომო სხვისი, თქვენ კი ავაზაკებივით ძარცვავთ ხალხს, წერია არ მოიტყუოთ, თქვენ კიდე სხვას ასწავლით ჭკვას: ეს არ გააკეთოთო და თავად უარესს აკეთებთ, როგორაა ეს ჰოი ადამიანო, სხვას რო უკრძალავ არ გააკეთოო და თავად მსგავსადვე აკეთებ? რადგანაც მღვდელი ხარ, გგონია არავისგან განისჯები მსგავსი ქმედების გამო? ვინ დაგაიმედათ რომ გადაურჩებით მომავალ სამჯავროს თქვენი რჯულის დაცვით, ვინაიდან ვერც ერთი რჯულის