მცირე შესავალი
2075 წელს მსოფლიო გარდამავალ პერიოდში იმ-ყოფებოდა. იყო უზარმაზარი იმპერია – მესამე რაიხი, რომელიც აგერ უკვე საუკუნეზე მეტხანს ცდილობდა აბსოლუტური ჰეგემონიის დამყარებასა და მოპოვებული ძალაუფლების შენარჩუნება-გაფართოებას; და იყვნენ ჯუჯა სახელმწიფოებიც. რაღა დასამალია და, მესამე რაიხთან შედარებით ყველა სახელმწიფო ჯუჯა იყო. ერთ-ერთი ასეთი გახლდათ ვარმშტადიც, რომელიც მესამე რაიხის აღმოსავლეთ საზღვართან მდებარეობდა.
2075 წელს ვარმშტადელმა მწერლებმა აისრულეს მრავალსაუკუნოვანი ოცნება და მოახდინეს რევოლუცია. პოსტრევოლუციური ვარმშტადი ჩაფიქრებული გახლდათ ლიტერატორთა ერთგვარ სამოთხედ და დაემსგავსა კიდეც მას – აქამდე არსად ისეთი ძლიერი არ ყოფილა მკითხველი ადამიანი, როგორც ვარმშტადში. მოხდა საზოგადოების სრული ტრანსფორმაცია. უკიდურესი სიმძლავრით ამუშავდა სახელმწიფო პროპაგანდა. განადგურდა ელექტრონული კომუნიკაციის ყველა საშუალება და კომპიუტერებმა მუზეუმში დაიდეს ბინა. ქვეყანა წიგნებმა დაიპყრეს. ამოქმედდა ერთიანი ეროვნული საგამომცემლო კოდექსი, რომელსაც მალე კონსტიტუციის მნიშვნელობაც კი მიენიჭა. აყვავდა საგამომცემლო ბიზნესი. შეივსო ბიბლიოთეკები.
2075 წელი ისეთი დრო იყო, როდესაც ადვილი გახლდათ მღვრიე წყალში თევზის დაჭერა. ვარმშტადელებმაც ისარგებლეს მომენტით, თუმცა კაციშვილმა არ იცოდა, რამდენ ხანში აყროლდებოდა მათ მიერ დაჭერილი კარჩხანა. ვარმშტადმა რევოლუციის შემდეგ სწრაფად მოიპოვა ნეიტრალიტეტი საერთაშორისო ასპარეზზე, თუმცა ფორმალური ნეიტრალიტეტის მოპოვება დიდ პრობლემას არ წარმოადგენდა და ერთგვარ წესადაც კი იყო დამკვიდრებული მსგავსი ჯუჯა სახელმწიფოებისთვის.
ხალხმა ახალი წესრიგის შეყვარება დაიწყო – ახალი, აქამდე არნახული და უანალოგო წესრიგისა.
ჩუქება
