მიძღვნა ბებიაჩემს – ვარო თოლორაიას
ცხოვრებაში სულ რამდენიმე შემხვედრია მასავით ნიჭიერი, პრინციპული, სამართლიანი და ყველა ადამიანური გაჭირვების ღირსეულად დამთმენი ქალი. ბებიაჩემი სკოლაში დიდხანს ასწავლიდა ისტორიას, ჩვენ კი ადამიანის პატივისცემა და უიმედო მდგომარეობაში გაძლება გვასწავლა. სხვისი არ შეგშურდეთო, სულ გვიჩიჩინებდა, მაგრამ მე კი ყოველთვის მშურდა მისი (და ეს სიცოცხლეში ვერასდროს ვუთხარი): მშურდა და მაოცებდა, თუ როგორ შეეძლო სიმარტოვესთან მგელივით გამკლავება.