ლუცი'ფერის გამბიტი

ამალეკ..   ამალეკ,   რამდენჯერ   უნდა   გაგაფრთხილო,   რომ   ეგეთი   ტიპის   ადამიანებთან,   სხვაგვარი   მოპყრობაა   საჭირო.   ნუ   იჩქარებ   ეცადე   ნელ-ნელა   ჩააწვეთო   დაცემის   აზრი,
რომ   თვითონაც   ვერ   მიხვდეს   სულით   დაცემის   შემდეგ,   თუ   როგორ   მივიდა   იგი   ამ   ქმედებამდე.   ვერ   მიხვდეს   როგორ   მოხდა,   თუ   რამ   აიძულა   მას   ეს.   ეცადე   თავიდან   რომელიმე   მისი   გარშემომყოფი,   ყველაზე   სულელი   ადვილად   დასამორჩილებელი   მეგობრით   დაიწყო   და   მანიპულირება   მოახდინო   მასზე   მისით.   ისეთი   მოქმედება   ჩაადენინე   ამ   სულელს   მასთან   მიმართებაში,   რომ   გაღიზიანდეს   და   ამასთან   ერთად   გაოგნდეს,   თუ   ასე   რამ   დაუბნელა   მის   მეგობარს   გონება.   შემდეგ   ისე   ქენი,   რომ   ეს   ჩვენი   ადვილად   დასამორჩილებელი   სულელი   მას   შეაძულო   და   მისტერ   ღვთისმოსაობაში   გაამძაფრო   სიძულვილის     გრძნობა.   და   შემდეგ   ისე   გაბრუვდება   ისე   გაიჟღინთება   ამ   ყველაფრით   ის   თავად   გამოუტანას   სასიკვდილო   განაჩენს   თავის   სულს.
როგორია   ააა   ?   აჰაჰაჰა
-   გმადლობთ   ბატონო   განსწავლისთვის.
-   კარგი   ამალეკ,   ახლა   წადი   და   გამაგებინე   შემდეგ   ამბები, შემომიარე..   .
-   კარგით   ბატონო   დროებით.
ამალეკი   ოთახიდან   გავიდა   და   კარები   გაიხურა,   მაგრამ   არ   გასულა   დიდი   დრო   და   ისევ   შემოაღო   ოთახის   კარები.
-   რა   ხდება   ამალეკ   რატომ   დაბრუნდი   ?   რა   გაფითრებული   სახე   გაქვს.
-   ურიელი   მოვიდა   ბატონო   და   თქვენთან   შეხვედრას   ითხოვს.
-   ურიელი   ?   აქ   რა   უნდა..
ლუციფერი   ძალიან   გააკვირვა   ურიელის   მოსვლამ.   დიდი   დრო   გავიდა   მას   შემდეგ   რაც   ისინი   ერთმანეთს   აღარ   შეხვედრილან.   გაოცებული   მაგიდის   სავარძლიდან   წამოდგა,   ხელები   მაგიდას   დაადო,   ერთხანს   მაგიდას   დასჩერებოდა   თითქოს   რაღაცაზე   ფიქრობდა,   შემდეგ   ამალეკს   ახედა   და   უთხრა:
-   კარგი   უთხარი,   რომ   შემოვიდეს.
-   კარგით   ბატონო,   ახლავე   გავალ   და   ვეტყვი.
ამალეკი   ისევ   გავიდა   ოთახიდან   და   რამოდენიმე   წუთის   შემდეგ,   ლუციფერის   ოთახის   კარებზე   კაკუნი   გაისმა.
-   დიახ   მობრძანდით.
გააგონა   ლუციფერმა   და   ოთახის   კარები   ურიელმა   შემოაღო.
-   ურიელ   თვალებს   არ   ვუჯერებ,   შენ   აქ   ?   ჩემთან..   რა   დიდი   პატივია.   დაკაკუნებაც   მომწონს,   ჰა   რატომ   მოხვედი   ?   ჩემთან   ხომ   არ   გინდა   გადმოსვლა   ჰა   ?
ურიელს   ხელები   უკან   ქონდა   წაღებული,   გაუნძრევლად   მშვიდად   იდგა   კარებთან   და   ლუციფერს   უყურებდა.   ლუციფერი   მას   მიუახლოვდა   ხელი   გადახვია   და   სავარძლისკენ   მიიპატიჟა.
-   წამოდი   ურიელ   დაჯექი უთხრა   გაღიმებული სახით ლუციფერმა და   სავარძლისკენ უბიძგა.
-   იყოს   ფეხზე   ვიდგები. მშვიდად უპასუხა ურიელმა და ადგილიდან არც კი განძრეულა.
ლუციფერს   ურიელისთვის,   ხელი   არ   მოუშორებია   და   ღიმილით   გაააგრძელა   მასთან   საუბარი.
-   ჰა   რას   იტყვი   ურიელ,   ჩემთან   გადმოხვალ   ?   წარმოიდგინე   შენ,   შენი   მეოთხე   არმიით   და   მე   წარმოიდგინე   როგორ   გავძლიერდებით   ერთად..   მთელ   პლანეტას   მოვედებით,   ყველა   ჩვენ   დაგვემორჩილება,   ნამდვილად   ესე   იქნება   ჰა   როგორია   ?   იცი   მას   შემდეგ   რაც   ყური   არ   ათხოვეს   ჩემს   თხოვნას,   რომ   ახალი   პლანეტა   შეექმნათ   ჩემთვის   სადაც   ცოცხალ   ქმნილებებს   ჩემ   ჭკუაზე   და   ჩემი   გეგმებით   გამოვზრდიდი,   მე   უკმაყოფილო   არ   ვარ,   ძალიან   მომწონს   ეს   პლანეტა.   ძალიან   ადვილად   ვატარებ   ადამიანებს   ჩემ   ჭკუაზე..   არა   მართალია   ისინი   იღუპებიან,   მაგრამ   მე   კარგად   ვერთობი   ნამდვილად   აჰაჰაჰა.
ურიელი   ნელა   გაიწია   ლუციფერიდან,   მას   მოშორდა   და   იქვე   ოთახის   ფანჯარას   ნელი ნაბიჯებით მიუახლოვდა   და   გარეთ   ქუჩაში   დაიწყო   ყურება.
-   ჩუმად   რატომ   ხარ   ურიელ,   ხმა   ამოიღე   რისთვის   მოხვედი   ?
უკვე   ცოტა   გაღიზიანებული   ხმით   კითხა   ლუციფერმა.
-   შენთან   ერთი   თხოვნა   მაქვს.
-   ჩემთან   თხოვნა   ?   აღარც   კი   მახსოვს   ბოლოს   ვინმეს   რაიმე   ეთხოვოს   ჩემთვის..   ნეტა   რატომ   აღარ   მთხოვს   აღარავინ   აღარაფერს   აა?   ხო   არ   იცი..   აჰაჰაჰაჰ   ნეტავი   რატომ   აჰააჰაჰჰ,     ხუმრობ   ხო   ურიელ.   არა,   თუ   მე   შემომიერთდები   რა   თქმა   უნდა   როგორც   პარტნიორს   შემიძლია   დაგეხმარო...   ღიმილით   უთხრა   ლუციფერმა.
-   არ   ვაპირებ   შენთან   შეერთებას..   ეგ   როგორ   იფიქრე.   მე   ერთ   ახალგაზრდა   გოგონაზე   მინდა   გთხოვო   რაღაც   ემილიაზე.
-   ემილია   ?   ააა   ჰო   ვიცი   ემილია..   ჩემმა   მსახურმა   მიამბო   გუშინდელ   თქვენს   საუბარზე.
მინდა   გითხრა,   მეც   ძალიან   მაინტერესებს   ეს   გოგონა   რატომ   გამოარჩიე   და   მხოლოდ   მასთან   რატომ   ისურვე   პირადად   საუბარი.
-   შენმა   მსახურმა   ?   უკვე   ესე   უწოდებ   მათ   ლუციფერ,   უკვე   აქამდეც   დაეცი?
-   ჰმმმ..   მე   არ   ვუწოდებ   ისინი   მიწოდებენ   უბრალოდ   ბატონს.
ისევ   გაიღიმა   ლუციფერმა.
-   და   ეს   გინდოდა   ბატონობა   ?
-   ურიელ   დროს   ნუ   მაკარგვინებ,   რატომ   მოხვედი   რა   გინდა   ?
-   მინდა   ემილიას,   შენი   მსახურები   მოაშორო,   როგორც   თავად   უწოდებ,   რომ   ხელი   არავინ   შემიშალოს   მისი   სულის   გადარჩენაში.
-   შენ   მგონი   სულ   შეიშალე..   აჰაჰაჰაჰაჰა..   ვისთან   მოხვედი   ხომ   არ   დაგავიწყდა   ურიელ   ?
რატომ   ფიქრობ,   რომ   შენს   ამ   სურვილს   შევასრულებ   ?   არათუ   შევასრულებ   არამედ   კიდევ   უფრო   მეტად   დამაინტერესა   მე   ამ   გოგონამ,   შენი   ასეთი   დიდი   ინტერესის   გამო,   იცოდე   ეგ   გოგო   ამიერიდან   ჩემი   მთავარი   საქმე   იქნება,   გესმის,   ჩემი   მთავარი   გეგმა   იქნება   მისი   სულის   დაღუპვა.   გაიგეე   ურიელ   ?
-   გთხოვ   ლუციფერ   თავი   დაანებე,   და   რასაც   მეტყვი   გავაკეთებ.
-   შემომიერთდი   და   პრობლემა   არაა,   შენი   იყოს,   მაგრამ   თუ   შემომიერთდები,   მისი   სულის   გადარჩენაზე   როგორღა   იბრძოლებ..   აჰაჰაჰა..   არა   მოდი   იცი   რა   ვქნათ,   ჯერ   გადაარჩინე   და   მერე   შემომიერთდი..   აჰაჰაჰა..   მაგრამ   მე   მის   გარშემო   კიდევ   მეტად   გავაძლიერებ   თავდასხმებს.   აჰაჰაჰა.
-   რატომ   დაეცი   აქამდე   ლუციფერ   ?   რატომ   გახდი   ესეთი   ბოროტი...   ნუთუ   არ   გტკივა   ეს   სიძულვილი   ?   ასეთად   როგორ   ცხოვრობ   ?   სულ   დაგავიწყდა   ხო,   რა   არის   ნამდვილი   სიხარული,   ბედნიერება,   შენ   ასეთი   არ   ყოფილხარ.   მითხარი   რამ   გაქცია   ასეთად   რამ   ?
-   მე   ბევრი   არაფერი   მსურდა,   მხოლოდ   მინდოდა   ჩემი   ზეცა   შემექმნა,   მხოლოდ   მინდოდა   ჩემთვის   ერთი,   ერთი   პატარა   დაწყევლილი   პლანეტა   შეექმნათ,   სადაც   მე   თვითონ   გადავწყვეტდი   როგორ   გამომეწრთო   ცოცხალი   ქმნილებები   უკვდავებად,   მაგრამ   არა..   არავინ   შეეასრულა   ჩემი   თხოვნა..   არავინ   მომისმინა.
-   ეგ   ხომ   შეუძლებელია   ლუციფერ..   შენ   როგორ   ფიქრობ   მაგას   შეძლებდი   ?   ეგ   ხომ   მხოლოდ   ღმერთს   შეუძლია   და   არავის   სხვას.   შენ   ვერ   შეძლებდი   ამდენი   ცოცხალი   არსებისთვის   ყურადღება   მიგექცია.   ვერ   გამოარჩევდი,   ყველაზე   მეტად   რომელ   მათგანს   ექნებოდა   უკვდავების   პოტენციალი,   ეს   ხო   მხოლოდ   ღმერთს   შეუძლია..   შეიძლება   ისეთი   ქმნილებისთვის   დაგეთმო   ყველაზე   დიდი   დრო,   რომელიც   საერთოდ   ვერ   შეძლებდა   მარადისობაში   დამკვიდრებას   და   ან   პირიქით   ისეთი   ვერ   გეცნო   და   ისეთისთვის   არ   მიგექცია   ყურადღება,   რომელშიც   ყველაზე   დიდი   იქნებოდა   უკვდავების   მოპოვების   პოტენცია..
მხოლოდ   ღმერთს   შეუძლია   თავისი   სიმშვიდით,   დიდი   მოთმინების   ძალით,   აკეთოს   ეს   ყოველივე..   შენ   კი   თავი   თითქოს   მას   გაუტოლე   და   ღმერთად   მოინდომე   გახდომა.
რის   გამოც   დაეცი   და   რა   დღეში   ხარ   თავადაც   ვერ   ხვდები.
-   ურიელ   მგონი   ჯობდა   საერთოდ   არ   მოსულიყავი.   მოდიხარ   აქ   და   უაზროდ   მთხოვ   ისეთ   რაღაცეებს,   რომელსაც   თავადაც   კარგად   იცი,   რომ   არ   შევასრულებ...
-   მე   უბრალოდ   მოვედი,   ვიფიქრე   ამდენი   ხნის   უნახავ მეგობარს   მოუსმენს   და   დაუჯერებსთქო.   მე   უბრალოდ   მახსოვს,   თუ   როგორ   გვიყვარდა   ერთმანეთი,   გაიხსენე   რამდენი   რამ   გამოვიარეთ   ერთად,   მაგრამ   შევცდი   შენ   ნამდვილ   საშინელებას   გავხარ..   ძალიან   მტკივა   შენი   ასეთი   მდგომარეობა   ლუციფერ   ძალიან..   იქნებ   დაფიქრდე   ჯერ   კიდევ   არ   არის   გვიან,   ერთად   შევძლებთ   შენი   ამ   მდგომარეობიდან   გამოსავალის   პოვნას.
-   ურიელ   გთხოვ   წადი,   უშენოდაც   ბევრი   საქმე   მაქვს.
ურიელმა   თავი   დახარა   და   კარებისკენ   წავიდა,   მაგრამ   სანამ   კარიდან   გავიდოდა,   იქვე   ოთახში   პატარა   მაგიდაზე   გაშლილ   ჭადრაკის   დაფას   დააცქერდა,   შემდეგ   ლუციფერს   გახედა   და   იკითხა.
-   ისევ   წითელი   და   შავი   ფიგურებით   თამაშობ   ?
    ლუციფერს   გაეღიმა   და   უპასუხა   :
-   კი   ისევ   ისე   ვთამაშობ   ურიელ   და   როგორც   ყოველთვის   წითლებით   ვარ.   წითელი   ჩემი   ფერია,   ყოველთვის   ისინი   იწყებენ.
ისევ   გაიღიმა   ლუციფერმა.
-   და   შეძლო   ვინმემ,   რომ   შენთვის   მოეგო   ?
-   აჰაჰაჰ..   ვერავინ   ურიელ   ვერავინ..   ეგ   ვინ   უნდა   შეძლოს.
ურიელი   იმ   მაგიდას   მოშორდა,   სადაც   ჭადრაკის   დაფა   იდო   და   კარებთან   მივიდა,   კარები   გამოაღო   გასვლა   დააპირა   და   უცებ   ლუციფერმა   დაუძახა.
-   მოიცადე   ურიელ   რაღაც   მოვიფიქრე.
-   რაზე   მეუბნები   ?
-   შენს   სათხოვარზე   ემილიასთან   დაკავშირებით.
-   გისმენ.
-   ჰმმმ..   ვითამაშოთ   ჭადრაკი   და,   თუ   მომიგებ   შენ   თხოვნას   შევასრულებ,   ემილიას   ყველა   ჩემს   მსახურს   მოვაშორებ..ის   მარტოდ   მარტო   დარჩება   შენს   წინაშე   და   შენ   შეძლებ   მისი   სულის   გადარჩენას.   მხოლოდ,   მხოლოდ   ის,   რომ   შენ   ჭადრაკის   ფიგურებიდან   მხოლოდ   პაიკები   და   მეფე   გეყოლება   და   არცერთი   სხვა   ფიგურა.   მაგრამ,   თუ   წააგებ   შენ   ფრთებს   მოიჭრი   და   მე   დამიტოვებ.   ლუციფერს   ისევ   გაეღიმა,   ოღონდ   ამჯერად   მისი   ეს   ღიმილი   სახეზე   უფრო   მეტად   ნასიამუვნებს   აჩენდა.   სავარძლიდან   წამოდგა   და   იმ   პატარა   მაგიდასთან   მივიდა   სადაც   ჭადრაკის   დაფა   იდო,   შემდეგ   წითელი   ეტლი   და   წითელი   ცხენი   აიღო,   მაგიდის   უჯრა   გამოაღო   და   შიგ   ჩაუძახა,   შემდეგ   ყველა   სხვა   წითელ   ფიგურას,   წითელი   პაიკებისა   და   წითელი   მეფის   ფიგურის   გარდა   მაგიდის   უჯრაში   ჩაუძახა   და   ბოლოს   მაგიდის   უჯრაც   დახურა   და   თქვა   :
-   დაფა   სათამაშოდ   გაწყობილია...
შემდეგ   ურიელისკენ   გაიხედა   და   უთხრა..
-   ხედავ   როგორი   სულგრძელი   ვარ   ?   ჩემ   საყვარელ   წითელ   ფერს   შენ   გითმობ   ურიელ..   თამაშს   შენ   დაიწყებ,   დიდი   უპირატესობა   გაქვს   პირველ   სვლას   შენ   გააკეთებ.   აჰაჰაჰა..
ისევ   გულიანად   გაეცინა   ლუციფერს.
ურიელი   კარებიდან   არ   გასულა,   ისევ   ღია   კარებში   იდგა   და   ლუციფერს   მშვიდად   უყურებდა.
-   დამცინი   კიდეც   ლუციფერ   ?   როგორ   თუ   მხოლოდ   პაიკებით   ?
ეს   ხომ   შეუძლებელია!
-   ისევე   როგორც   ჩემი   მოგება   აჰაჰაჰაჰაჰ.   რა   გინდა   შენ   მთხოვე,   მეც   შანს   გაძლევ,   რომ   შენი   სურვილი   შესრულდეს.   პირობას   გაძლევ   ყველა   ჩემი   მსახურის   წინაშე,   რომ   მე   ჩემს   სიტყვას   შევასრულებ,   ოღონდ   თუ   მომიგებ   აჰაჰაჰა..
-   მხოლოდ   პაიკებით   არა   ?
-   კი   კი   მხოლოდ   პაიკებით   ურიელ..   აჰაჰაჰაჰა.
-   კარგი   ვითამაშოთ   ლუციფერ.
-   როგორ   თუ   კარგი   ?
ლუციფერი   ცოტა   არ   იყოს,   ამ   პასუხს   არ   ელოდა..   თავი   ოდნავ   მაღლა   ზევით   აწია   და   თითქოს   რაღაცაზე   ჩაფიქრდა.   ორიოდე   წუთით   ასე   იდგა   თავაწეული შემდეგ   თავისთვის   ჩაილაპარაკა   ისევ   ღიმილით..   არა   არა,   რა   სისულელეა,   ჩემ   თავშიც   კი   ეჭვი   შემეპარა   უცბად..   შემდეგ   ურიელს   გახედა   და   უთხრა:
-   აი   მომწონს   სიმამაცე..   ნამდვილად   ქებას   იმსახურებ.   შენ   მართლა   ჭკუიდან   შეეშლილხარ,   თუ   ფიქრობ,   რომ   მხოლოდ   პაიკებით   შეძლებ   მსოფლიოში   ყველაზე   ძლიერი   მოთამაშის   დამარცხებას.   არა   ისე, თუ   კარგად   ითამაშებ,   შეიძლება   რომელიმე   პაიკით   ლაზიერიც   კი   გაააცოცხლო..   აჰაჰაჰა.
-   მგონი   ჯობს   თამაში   დავიწყოთ   და   დრო   ტყუილად   არ   დავკარგოთ.
-   მოდი   მოდი.
ურიელი   და   ლუციფერი   სათამაშოდ   მაგიდას   მიუჯდა,   ურიელი   წითელი   ფიგურებისკენ   დაჯდა   ხოლო   ლუციფერი   კი   შავ   ფიგურებთან.   შემდეგ   ლუციფერმა   ისევ   დამცინავად   გახედა   ურიელს   და   მიუგო   :
-   დაიწყე   ურიელ,   პირველი   შენი   სვლაა.
-   რა   თქმა   უნდა,   მაგრამ   სანამ   თამაშს   დავიწყებდეთ,   მინდა   ერთი   ისტორია   მოგიყვე   თუ   არ   იცი   ან   თუ   არ   გახსოვს.
როდესაც   ინდოეთში   ეს   თამაში   შექმნეს   მეფის   სასახლეში,   მეფის   ორ   ვაჟს   ეს   თამაში   განსაკუთრებით   უყვარდა   და   უფლისწულები   გამუდმებით   თამაშობდნენ   ერთმანეთში,   მაგრამ   მათ   ყოველთვის   მოდიოდათ   დავა   იმაზე,   თუ   რომელი   მათგანი   იქნებოდა   თეთრი   ფიგურებით   და   რომელი   შავით.   მათ   მთავარ   სურვილს   ყოველთვის   ჭადრაკის   თეთრი   ფიგურები   და   თამაშში   პირველი   სვლის   გაკეთება   წარმოადგენდა.   რის   გამოც   ერთმანეთში   ყოველთვის   ქიშპობდნენ.   მეფე   კი   დიდად   შეწუხებული   იყო   მათი   შვილების   გამუდმებული   ჩხუბით   და   ესეთი   რამ   მოიფიქრა,   დაადგინა   ჭადრაკში   ასეთი   წესი,   რომელიც   დღემდე   მოქმედებს.   თამაშის   წესის   მიხედვით,   ასაკით   უფროს   მოთამაშეს   მუჭებში   უნდა   დაემალა   თეთრი   და   შავი   ფიგურა,   ხოლო   ასაკით   უმცროს   უნდა   გამოეცნო,   თუ   რომელ   მუჭში   იყო   დამალული   თეთრი   ფიგურა, თუ   ის   დაუშვად   აირჩევდა   მისი   მოწინაღმდეგის   იმ   მუჭს   რომელშიც   შავი   ფიგურა   იყო,   ითამაშებდა   შავი   ფიგურებით   და   თუ   გამოიცნობდა   იმ   მუჭს   რომელშიც   თეთრი   ფიგურა   იყო   ითამაშებდა   თეთრებით   და   თამაშში   პირველ   სხვლასაც   ის   გააკეთებდა.   ასე,   რომ   როგორც   შენზე   ასაკით   უფროსი   მე   მუჭებში   დავმალავ   წითელ   და   შავ   ფიგურებს,   შენ   კი   უნდა   აირჩიო   რომელიმე   მუჭი   და   რომელ   მუჭსაც   აირჩევ,   რა   ფერის   ფიგურაც   ამ   მუჭში   იქნება,   იმით   მოგიწევს   თამაში   ლუციფერ..   წესი   წესია..   ეს   წესი   დღემდე   მოქმედებს   და   მგონი   შენ   ეს   დაგავიწყდა   ჩემო   მეგობარო.
ლუციფერი   განცვიფრებული   უსმენდა   მის   ამ   საუბარს   და   განრისხებულმა   წამოიძახა   ეგ   როგორ   არ   ვიცოდი...მაგრამ არ მახსოვდა (ლუციფერს ძალიან სურდა ურიელისთვის ფრთები მოეჭრა და თამაშს მაინც არ თმობდა, ეგონა სწორ ფერს გამოიცნობდა)     არ   ცხრებოდა   და   გამძვინვარებული   მრისხანე   ხმით   მიმართა   ურიელს
-   კარგი,   კარგი,   დამალე   მუჭებში   წითელი   და   შავი   ფიგურა   და   მე   ავირჩევ.
ურიელმა   ხელში   აიღო   წითელი   და   შავი   მეფის   ფიგურები,   ხელები   უკან   წაიღო   შემდეგ   ისევ   წინ   გამოწია   და   ლუციფერისკენ   გაიწოდა.
ლუციფერი   ურიელის   ხელებს   კარგად   დააკვირდა,   თითქოს   უნდოდა   მუჭის   ჭრილში   სადმე   შავი   ფერისთვის   მოეკრა   თვალი,   მაგრამ   ამაოდ   ურიელს   მუჭები   კარგად   ქონდა   შეკრული   და   არაფერი   მოჩანდა.
რამდენიმე   წუთიანი   ფიქრის   შემდეგ   კი   არჩევანი   ურიელის   მარცხენა   მუჭზე   გააკეთა.
შემდეგ   კი   ურიელს   გახედა   და   მრისხანედ   უთხრა   :
-   ხელი   გაშალე   ურიელ!
ურიელი   არ   აღელვებულა   ისე   გადაატრიალა   მუჭი   და   ნელ-ნელა   დაიწყო   მისი   გახსნა,   ხელის   გულზე   კი   წითელმა   ფიგურამ   ლუციფერის   თვალებში   გაანათა..
-   ოჰ   შე   უნამუსო.
განრისხებულმა   შესძახა   ლუციფერმა...
მაგრამ   დანებებას   მაინც   არ   აპირებდა   და   ურიელს   უთხრა   :
-   კარგი,   კარგი,   ვითამაშოთ,   ვითამაშოთ,   მერე   რა,   რომ   წითელი   ფიგურაა.
-   ვითამაშოთ   რა თქმა უნდა.
აუღელვებლად   უპასუხა   ურიელმა,   შემდეგ   ჭადრაკის   დაფას   ხელი   მოკიდა   და   ლუციფერისკენ   წითელი   პაიკები   შეატრიალა.
თამაში   რა   თქმა   უნდა   დიდ   ხანს   არ   გაგრძელებულა,   მართალია   ლუციფერი   თავიდან   თამაშს   აჭიანურებდა   და   სვლებს   აგვიანებდა,   მაგრამ   ალბათ   თავადაც   მიხვდა,   რომ   აზრი   აღარაფერს   ქონდა   და   მან   წააგო   და   ბოლოს   უკვე   სვლების   სწრაფად   კეთება   დაიწყო..
ათიოდე   წუთის   შემდგომ   კი   ურიელი   მშვიდად   ფეხზე   წამოდგა,   წელში   გაიმართა, ბოლო სვლა გააკეთა ლუციფერს   გახედა   და   თქვა   :
-   ქიში   და   შამათი   ლუციფერ,   ქიში   და   შამათი.