.... მაგრამ როდესაც გადაწყვიტა ცხვირის ოპერაცის- რონოპლასტიკის გაკეთება ოჯახის წევრები და განსაკუთრებით ბებია წინააღმდეგნი აღმოჩნდნენ, ალბერტის საოცნებო წინადადების გახმოვანებისას:
-რას ამბობ შვილო, ყველა დიდ, ნასწავლსა და ჭკვიან ადამიანს დიდი ცხვირი აქვს, აბა მარტო არისტოტელეს გახსენება რად ღირს, მისი დიდი ცხვირი თვალისმომჭრელია, ლეონარდო და ვინჩის ცხვირი?....მიქელანჯელოს ცხვირი, ხომ, ლეგენდად მოსიარულე ყოფილა, ვერ იყვნენ მსოფლიო ტიტანები და ვერ ქმნიდნენ მარად ცოცხალ ხელოვნებას, მათი სახელები უკვდავქმნილნი არიან ისტორიასა და დროში, აბა ჩვეულებრივი ცხვირის მქონენი ყოფილიყვნენ, მაშინ კი ვერ იქნებოდნენ ასეთი უნიკალურნი და განუმეორებელნი. არც არავის ემახსოვრდებოდა და არც არავინ გაიხსენებდა, ამდენი საუკუნის შემდეგ -არიგებდა ბებია გულნატკენსა და თვალცრემლიან მუდამ გულჩათხრობილ შვილიშვილს:
- შენც მიტომ გაქვს მაღალი აკადემიური მოსწრება .... და მიტომ აქებენ და ადიდებენ მასწავლებლები შენს ნიჭსა და განსწავლულობას, რომ განსხვავებული, ბრძენი და სახელოვანი ადამიანების მსგავსად დიდი ცხვირი გაქვს. შენ არაჩვეულებრი გარეგნობის ხარ, დაიხსომე: თუ, ჩვეულებრივი გარეგნობისაკენ და ზოგადად „ჩვეულებრიობისაკენ ისწრაფვი, არაჩვეულებრივობაზე პრეტენზია და ამბიცია აღარ უნდა გაგაჩნდეს, თუმცა, არაჩვეულებრივი ადამიანები ქმნიან ისტორიას, მეცნიერებასა და ხელოვნებას, მათთან დიდება ნელა და გვიან მოდის, მეტწილად კი გარდაცვალების შემდეგაც, ისინი უკვდავნი ხდებიან კაცობრიობის ისტორიაში სათქმელს უნიკალურად ამბობენ და ღირსეულად იმკვიდრებენ საპატიო ადგილს . ჩვეულებრივი კი იმიტომაა ჩვეულებრივი, რომ მუდამ ჩრდილში იდგეს და არაჩვეულებრივი ადამიანების ღირსებასა და ფასეულობას შეუწვდომელი მათი კრიტიკა-დაცინვით გადიოდეს ფონს, ამით იოხებდეს გულს და მისი კრიტიკით თავისნაირ ჩვეულებრივებში ადგილს იმკვიდრებდეს. ასეთები მუდამდღე იყვნენ, მაგრამ მაგან გული კი არ უნდა დაგწყვიტოს და ცხოვრებაზე ხელი აგაღებინ-ჩაგაქნევინოს, პირიქით, უნდა გაგაძლიეროს და სირთულესთან ბრძოლის უნარს შეუპოვრად გაზიაროს. მთავარია, რომ გჯეროდეს საკუთარი სიძლიერის და შენ ძლიერი იქნები. მთავარია, გჯეროდეს საკუთარი არაჩვეულებრიობის და შენ ჭეშმარიტად არაჩვეულებრივი იქნები. მთავარია, მოინდომო რამე და აუცილებლად მიაღწევ. ოღონდაც, გახსოვდეს, მუდამ გააზრებული და სწორი მიმართულებით უნდა იარო მიზნისკენ, არ არსებობს დაუფასებელი შრომა, პირიქით ის ფასდაუდებელია....
რადგანაც მის ცხვვირზე ასე იყვნენ შეყვარებულნი ოჯახის წევრები, ალბერტმა, მისი დამოკლების გამო, გული აღარ დასწყვიტა, ხელუხლებელი დატოვა მათდამი პატივისცემის ნიშნად....
დაცინვა კი გრძელდებოდა.
ჩუქება
