ძაუგის მძევლები შავბნელი ოთხმოცდაათიანების ერთ ყველაზე შავბნელ წელს მე და შაკო ჩვენი კერძო ბიზნესის გამო ორჯონიკიძეში, დღევანდელ ვლადიკავკაზში წავედით.
ორჯონიკიძე, 1993 წლის მაისი-ივნისი:
- შაკო, რაღაცაშია საქმე. ხუთი დღეა, მანქანა დატვირთულია, საბაჟო საბუთებიც მოიტანეს. ვნახეთ, ბეჭდებიც არტყია, არწივის თექვსმეტი თავი დავითვალე... მაგრამ ყველა ეს ბეჭედი ერთ ოთახში დარტყმული მგონია.
- გინდა თქვა, რომ საბუთები ყალბია?
- ჰო, რაღაც ასეთს ვგრძნობ. ესენი კი გვეუბნებიან, ყველაფერი კარგადააო, მაგრამ... გუშინაც ალანმა მითხრა, ყველაფერი წესრიგშია, გამცილებლებს ვეძებთ და ხვალ საზღვრისკენ დავიძვრებით, ნუ ნერვიულობთო. აჰა, არ ვნერვიულობ, მაგრამ როდემდე ვისხდეთ ამ ორჯონიკიძეში?
- ვისხდეთ, რა! ამათთვის ხომ მხოლოდ ორას დოლარამდე გვაქვს მიცემული ჯერ. ტვირთის ფული არ მიგვიცია და არც ვაპირებთ მიცემას, სანამ მანქანა რუსეთის საზღვარს არ გადაკვეთს. ერთი-ორი დღეც მოვიცადოთ და, თუ კიდევ "დღეს-ხვალ" იძახეს და მანქანა საქართველოში ვერ გადაიყვანეს, მოგჭამა ჭირი იმ ორასმა დოლარმა. კარგად იყავით-თქო, ვუთხრათ და წავიდეთ თბილისში. სხვა რა იქნება მეტი...
- არც არაფერი, მაგრამ მე ის მაინც მაინტერესებს, რა ხდება, რატომ დგას დატვირთული მანქანა უკვე მეხუთე დღეა. ტვირთის ფასი ამათაც იციან და ჩვენც. თვრამეტი ტონა ძვირადღირებული ლითონი დევს მანქანაზე. ამბობენ, ყველაფერი წესრიგშიაო და სადაა ეს წესრიგი? ცუდი ბიჭები არ არიან ალანი, მაერბეკი და ტამიკა, თავიანთ სტუმრებად გვთვლიან. ყოველდღე რესტორანში ვზივართ, მაგრამ ფიჩინის, ხაბიზგინებისა და მწვადის საჭმელად ხომ არ ჩამოვსულვართ ამხელა გზაზე.
მაერბეკი, ტამიკა და ალანი, ბიძაშვილები, გვარად სამივე გასიევი, ჩვენი ბიზნეს-პარტნიორები არიან ორჯონიკიძეში. მე და მაერბეკი ტოლები ვართ, შაკო და ალანიც ტოლები არიან, ოღონდ ჩვენზე ორი წლით უფროსები. ტამიკა ყველაზე უმცროსია.
- აბა რა გითხრა...
- შაკო, ისე რა მაგის პასუხია და, გუშინ სუფრაზე ხომ მოვაკეტინე მაერბეკას, თამარ მეფის ქმარი, დავით სოსლანი ოსი იყოო, რომ მეუბნებოდა. ხომ კარგად ავუხსენი, ქართველი ბაგრატიონია, ოღონდ ოსეთში გაზრდილი, ქართველები ოსებს, როგორც კარგ მეომრებს, გარეშე მტერთან ბრძოლისას ქირაობდნენ და დავით სოსლანი ამ დაქირავებული ოსების ჯარის სარდალი იყო-მეთქი. მგონი, გაიგო. კარგი და ჭკვიანი ბიჭია მაერბეკი. ბრძენს უთქვამს, განათლებულ ხალხთან მოგეცეს საქმეო.
- ჰოდა ჩვენც ამ ჭკვიანებთან ოფისში სამსახურივით დავდივართ. ხომ ხედავ, ჩვენზე ადრე დილით აქ არავინ მოდის.
- შაკო, ნახე, შენი სიყვარული მოდის! ზარემა მოდის. აუ, რა ნაშაა ეს ზარემა! - ზარემა ოფისში მდივნად მუშაობს.
- ოჰ, კიკუ!
- დილა მშვიდობისა, ბიჭებო, ტორტი მოვიტანე. გუშინ გამოვაცხვე. წამოდით, ჩაი დავლიოთ.
- მადლობა, ზარემაჩკა. სიგარეტს მოვწევთ და ამოვალთ.
ოფისი ორსართულიანია, კერძო სახლი უყიდიათ ჩვენს ოს პარტნიორებს ქალაქის ცენტრში ან თითქმის ცენტრში. დიდი ეზოც აქვს.
- არა, ძმაო, მაგარი გოგოები ჰყავთ ოსებს! რა ნაშები ეძრობიან, თუ ამჩნევ, ამ ორჯონიკიძეში! მეორე გოგო, ამათთან რომ მუშაობს, ტომა, ცუდი გოგოა?
ტომას ტამარა ჰქვია, ტომას ეძახიან. ოფისში ბუღალტრად მუშაობს.
- ორივენი სულ რძეს ფსამენ.
- ჰაჰაჰა! ვაჰ, შაკო, რას არ მოიგონებ ხოლმე! რძეს ფსამენ! ჰაჰაჰა!
- ჰო, რა გაცინებს?! ერთი ქალი მყავდა ლენინგრადში, ჩემზე ოცი წლით უფროსი იყო. რომ გავჟიმავდი, მერე მეტყოდა ხოლმე, ახლა ტანზე დამაფსიო.
- ჰაჰაჰა, გაჩერდი, შაკო, ჰაჰა! მერე, აფსამდი? თუ ის გაფსამდა? ჰაჰა! გამოტყდი, რომ ის ქალი გაფსამდა! აბა საიდან იცი, რძეს რომ ფსამდა? თუ, ეგებ ერთმანეთს აფსამდით და მერე ორივენი ნაფსამში იწექით? აუ, შაკო, რა ხურუშიანი ხარ, ჰაჰაჰა!
- რა დეგენერატი ხარ! "რძეს ფსამს" - გამოთქმაა ეგეთი.
- ჰო, კარგი, შაკო, ვხუმრობ. არ გეწყინოს.
შაკოს ეს გამოთქმა, "რძეს ფსამს", ვულგარულ-ეროტიკული კი იყო, მაგრამ მდედრის ფიზიოლოგიურ მდგომარეობას ზედმიწევნით ზუსტად გამოხატავდა. სხვა შედარებაც შეიძლებოდა, მაგალითად, კონსტანტინე გამსახურდიასეული. თეძოგანიერი იყო ზარემა, სავსე მკერდითა და მომრგვალებული ფორმებით, რქაწითელის მტევანს მზე ყოველი მხრიდან რომ დაუვლის, ქარვისფრად შეღებავს და შემოდგომისთვის რომ დაამწიფებს და ჩააშაქრებს, ისეთი.
- ჰო, ეგრეა. ტომაც მაგარი ნაშაა. დაჟე რომელი რომელს ჯობია, ვერ ვარჩევ, მაგრამ ზარემას გვერდზე ოქროს კბილი ცოტა უტეხავს.
- აუ, შაკო, რა გოიმი ხარ! პირიქით, ოქროს კბილი სექსუალურობას მატებს.
- ოჰ, მე ვიცი, სექსუალურობას რაც მატებს და დავაკვდებოდი კიდეც ზედ.
- ოსი ქალები ხარჭებად ჰყავდათ ჩვენს მეფეებსა და ერისთავებს.
- უჰ, რატომ არა ვარ მეფე გიორგი!
- გადააგდე ახლა ეგ სიგარეტი და წამოდი, ავიდეთ. ზარემა ტორტზე გველოდება.
- ოჰ,
ჩუქება
