იტვირთება...
მთავარი
წიგნები
კატალოგი
მოხმარების წესები
ჩვენ შესახებ
„საბას“ შესახებ
სიახლეები
პროექტები
ვიკიპედია ქართულად
პრემია "საბა"
კონკურსის შესახებ
კონკურსის ისტორია
წესდება
საკონკურსო განაცხადი
/
კონტაქტი
შესვლა
|
რეგისტრაცია
ელ. წიგნი
ელ. წიგნი
ავტორი
გამომცემელი
შესაძენი წიგნები
რაოდენობა
0
0.00
მთავარი
/
წიგნები
/
დოკუმენტური პროზა
/
პროზა
/
ბიოგრაფია
/
რომანი
/
მთავარია, მსახიობი არ გამოხვიდე
მთავარია, მსახიობი არ გამოხვიდე
მერაბ ნინიძე, მარიკა ბაკურაძე
2015 წელი |
ინტელექტი
დოკუმენტური პროზა
|
პროზა
|
ბიოგრაფია
|
რომანი
11,566
ნახვა
4.75
(0 რეცენზია /17 შეფასება)
მსურს წავიკითხო
ჩემი რჩეული
6
ყიდვა
ჩუქება
ანოტაცია
ეს წიგნი იმ ემიგრანტის ავტობიოგრაფიული ჩანაწერებია, ოცი წლის წინ რომ დატოვა საქართველო და ევროპაში იპოვა თავისი ადგილიც და როლიც. იმ სუპერპოპულარული მსახიობის ამბავი, რომლის სახელსაც არა მხოლოდ ტიტრებში და თეატრალურ აფიშებზე, არამედ თბილისურ კორპუსებზეც აწერდნენ ყველას დასანახად მისი თაყვანისმცემლები. იმ ბავშვის თავგადასავალია, ერთი სოფლიდან მეორისკენ მიმავალს რომ შემოაღამდება და ბნელ გზას გულთან მიხუტებული ქათმის დახმარებით დაძლევს. და შემდეგ – ტყვიების წვიმაში მოხვედრილი კაცის განცდები, რომელსაც რუსთაველის გამზირიდან მთაწმინდის სახლამდე მისასვლელ ძალას მკერდზე მიკრული, ახალგამომცხვარი პური აძლევს. ეს წიგნი იმ თეთრკანიანის შთაბეჭდილებებიცაა, აფრიკელებს რომ თავიდან ჯეკი – ტიპური დამპყრობელი – ეგონათ, მერე კი ისიც მათსავით ყოფილი კოლონიის შვილი აღმოჩნდა. ყოველდღიური შეგრძნებები იმ ტიპის ცხოვრებიდან, რომელსაც ჰამლეტისა და ჰოლდენ კოლფილდის როლების შესრულება ეოცნებება და ქუჩაში ამ პერსონაჟების მარადიულ შეკითხვებზე ფიქრით ხეტიალი შეუძლია. ცოტ-ცოტა ეს ყველაფერი, მაგრამ ყველაზე მთავარი აქ მაინც მერაბ ნინიძის შესაშური გულწრფელობაა, რაც ამ წიგნში შესულ ყველა ამბავს და ეპიზოდს სანდო, საინტერესო და განუმეორებელ საკითხავად აქცევს.
ვრცლად
რეკომენდებული ელ. წიგნები
მუჰამედის ცხოვრ...
გიორგი ლობჟანიძე
7
ყიდვა
ანტისაბჭოური სი...
უავტორო *
0
ყიდვა
მხატვრული თარგმ...
ვახუშტი კოტეტიშვილი
3.85
ყიდვა
ჩაკეტილი საზოგა...
გიორგი მაისურაძე
4.8
ყიდვა
ჩემი მეოცე საუკ...
რევაზ გაჩეჩილაძე
9
ყიდვა
ტუალეტში საკითხ...
დათო ქარდავა
4.8
ყიდვა
სოკრატე
ირაკლი ქასრაშვილი
3.5
ყიდვა
პირადი ბიბლიოთე...
მალხაზ ხარბედია
0
ყიდვა
წმინდა წყვდიადი
ლევან ბერძენიშვილი
10.4
ყიდვა
უცნობი წიგნები ...
გიგი თევზაძე
8.3
ყიდვა
ფრიდრიხ ჰიოლდერ...
ნაირა გელაშვილი
5
ყიდვა
თანამდევი სული ...
ნოდარ გრიგალაშვილი
10
ყიდვა
თანამდევი სული ...
ნოდარ გრიგალაშვილი
10
ყიდვა
პროზისა და საკუ...
დავით ქართველიშვილი
4.2
ყიდვა
ავტოპორტრეტი წი...
ზაალ სამადაშვილი
3.9
ყიდვა
მოგზაურობა "კაუ...
ლევან ბრეგაძე
5
ყიდვა
ილია სამეგრელოშ...
ზვიად კვარაცხელია
1.5
ყიდვა
ჩემი დავით კლდი...
მაკა ჯოხაძე
2.5
ყიდვა
პოლიტიკური ჭადრ...
ალექსანდრე ჩიკვაიძე
2.99
ყიდვა
მოგონებანი გალა...
აკაკი ხინთიბიძე
1.99
ყიდვა
ლეგენდა ბობ მარ...
თამო ხოსიტაშვილი
5.4
ყიდვა
ოჰ, ეს თბილისურ...
პაატა ტეტუნაშვილი
3.2
ყიდვა
ყოფითი რწმენა-წ...
ლევან ბრეგაძე
3
ყიდვა
ეს მე ვარ - ფირ...
შორენა ლებანიძე
3
ყიდვა
ტიბეტი არ არის ...
დათო ტურაშვილი
5.5
ყიდვა
პოეტის მკაცრი ო...
ცისანა გენძეხაძე
3
ყიდვა
ცა მიწიდან იწყე...
ოთარ ჭილაძე
2.5
ყიდვა
ქართველები სეფი...
ჰიროტაკე მაედა
2
ყიდვა
ტერორისტები
ირაკლი მახარაძე , ლაშა ხეცურიანი
6.9
ყიდვა
ქართული ანტისაბ...
გელა სულაძე
17.4
ყიდვა
მოუხელთებელი ქა...
ჰენრი კუპრაშვილი
0
ყიდვა
ბილიკები ამერიკ...
მაკა კვერენჩხილაძე
3.99
ყიდვა
არ ესროლო!
ალბერტ ჯანელიძე
1
ყიდვა
ჩემი მეოცე საუკ...
რევაზ გაჩეჩილაძე
7.8
ყიდვა
სამი განზომილებ...
ჯაბა იოსელიანი
9
ყიდვა
დაწვრილებით ელ. წიგნის შესახებ
ეს წიგნი იმ ემიგრანტის ავტობიოგრაფიული ჩანაწერებია, ოცი წლის წინ რომ დატოვა საქართველო და ევროპაში იპოვა თავისი ადგილიც და როლიც. იმ სუპერპოპულარული მსახიობის ამბავი, რომლის სახელსაც არა მხოლოდ ტიტრებში და თეატრალურ აფიშებზე, არამედ თბილისურ კორპუსებზეც აწერდნენ ყველას დასანახად მისი თაყვანისმცემლები. იმ ბავშვის თავგადასავალია, ერთი სოფლიდან მეორისკენ მიმავალს რომ შემოაღამდება და ბნელ გზას გულთან მიხუტებული ქათმის დახმარებით დაძლევს. და შემდეგ – ტყვიების წვიმაში მოხვედრილი კაცის განცდები, რომელსაც რუსთაველის გამზირიდან მთაწმინდის სახლამდე მისასვლელ ძალას მკერდზე მიკრული, ახალგამომცხვარი პური აძლევს. ეს წიგნი იმ თეთრკანიანის შთაბეჭდილებებიცაა, აფრიკელებს რომ თავიდან ჯეკი – ტიპური დამპყრობელი – ეგონათ, მერე კი ისიც მათსავით ყოფილი კოლონიის შვილი აღმოჩნდა. ყოველდღიური შეგრძნებები იმ ტიპის ცხოვრებიდან, რომელსაც ჰამლეტისა და ჰოლდენ კოლფილდის როლების შესრულება ეოცნებება და ქუჩაში ამ პერსონაჟების მარადიულ შეკითხვებზე ფიქრით ხეტიალი შეუძლია. ცოტ-ცოტა ეს ყველაფერი, მაგრამ ყველაზე მთავარი აქ მაინც მერაბ ნინიძის შესაშური გულწრფელობაა, რაც ამ წიგნში შესულ ყველა ამბავს და ეპიზოდს სანდო, საინტერესო და განუმეორებელ საკითხავად აქცევს.
ელ. წიგნის მახასიათებლები
ISBN - 13:
978-9941-458-64-4
სათაური:
მთავარია, მსახიობი არ გამოხვიდე
ავტორი:
მერაბ ნინიძე, მარიკა ბაკურაძე
გამომცემელი:
ინტელექტი
გამოცემის თარიღი:
2015
გვერდები:
196
კატეგორია:
დოკუმენტური პროზა
ნახვები:
11566
რეიტინგი:
4,75
მკითხველთა რეცენზია
საშუალო შეფასება
(17) რეცენზია
4.75
რეიტინგის განაწილება
5
[14]
4
[2]
3
[1]
2
[0]
1
[0]
წიგნის შესახებ
მთავარია, მსახიობი არ გამოხვიდე
მერაბ ნინიძე, მარიკა ბაკურაძე
11566
ნახვა
წასაკითხი
რჩეული
6
ლარი
ყიდვა
სარჩევი
ყდა
გიგოს
თორნიკე
მცირე სცენა
18 б
მეხსიერება
TIERRA COLORADA
ბომბების მიუხედავად
ჯეკი არა, ყოფილი კოლონიის შვილი
სახლობანა
შიშისა და სიმორცხვის დამარცხება
ამ წიგნის ბიოგრაფია
გიგოს
თხილის
ნაჭუჭშიც
რომ
გამომამწყვდიონ,
ჩემი
თავი
დაუსრულებელი
სივრცეების
მფლობელი
მეგონება".
უილიამ
შექსპირი,
"ჰამლეტი"
გიგოს
გვირგვინოსანი
ბიჭი
ერთერთი
გაკვეთილის
დროს
პიონერთა
სასახლეში
რუსთა
ველის
თეატრის
წარმომადგენელი
მოვიდა
და
ჩვენს
ხელმძღვა
ნელს
-
თამარ
თეთრაძეს
უთხრა,
რომ
სპექტაკლისთვის
12დან
15
წლამდე
ბიჭებს
ეძებდნენ.
ზუსტად
მახსოვს
სცენა
-
როგორ
ვისხედით
ყველანი
დარბაზში,
როგორ
მოგვათვალიერა
უცებ
ქალბატონმა
თამარმა
და
მოკლედ
თქვა:
-
წავა
მამუკა
და
წავა
მერაბი.
მაშინ
თბილისში
პირველ
სკოლაში
ვსწავლობდი,
რუსთაველზე
და
გავიგე,
რომ
პიონერთა
სასახლეში
თეატრალური
სტუდია
-
ე.წ.
"დრამწრე"
არსებობდა.
თავიდან
მალულად
დავიწყე
სიარული,
მაგრამ
ცოტა
ხანში
ოჯახმა
ეჭვი
აიღო
და
გაიგეს,
რაც
ხდებოდა.
ჯერ
მიზეზებს
ვიგონებდი:
ორსამ
საათს
რომ
დავაგვიანებდი,
სხვადასხვა
ტყუილს
ვამბობდი.
როცა
ჩემი
დაგვიანება
სისტემა
ტური
გახდა
და
გაკვეთილების
ნაცვლად
თეატრის
რეპეტიციებ
ზე
დავიწყე
სიარული,
მიმიხვდნენ
და
ჩემი
საიდუმლო
ვიზიტებიც
გამჟღავნდა.
დაუვიწყარი
იყო
ის
ემოცია,
როცა
პირველ
სპექტაკლში
ჩამრთეს.
მართალია,
თავიდან
მხოლოდ
მასობრივ
სცენაში
და
მაკავეს,
მაგრამ
ღამეები
გავათენე
კოსტიუმის
მომზადებაში.
დი
ზაინი
ჩემით
მოვიფიქრე.
იმ
დროს
გამოდიოდა
ჟურნალი
"Аме
рика",
"მოხარშული
მაისურებიც"
(ე.
წ.
tie
dey
shirts)
პირველად
იქ
აღმოვაჩინე.
ინსტრუქციის
მიხედვით
მეც
მოვხარშე
და
ლურჯად
შევღებე
მარლა,
მერე
კი
მთელი
ღამე
მოვუნდი
მის
დაწებებას
კოსტიუმზე.
ასევე,
ვერცხლის
ფოლგისგან
გამოვჭერი
ვარს
კვლავები
და
ამით
გავაფორმე
მოსასხამი.
ოჯახი
ამ
საქმეში
მხარს
არ
მიჭერდა,
მაგრამ
პრემიერის
დღე
რომ
დადგა,
მაინც
ყველა
დავპატიჟე.
დავპატიჟე
და
მოვიდნენ
კიდეც.
თუმცა
დიდი
აღფრთოვანება
ჩემს
მასობრივ
სცენას
არ
გამოუწვევია.
არაფერი
განსაკუთრებული
ჩემებს
არ
გამოუხა
ტავთ
და
სხვათა
შორის,
მეც
არ
მქონია
მოლოდინი.
იმდენად
ახალბედა
ვიყავი,
რომ
ისიც
არ
ვიცოდი
-
უნდა
შევექე
ვინმეს,
რაიმე
წარმატებისთვის
უნდა
მიმეღწია
თუ
არა.
ასე
უღიმღამოდ
ჩაიარა
პირველმა
პრემიერამ.
ამის
გამო
"დრამწრეზე"
სიარულისთვის
თავი
არ
დამინებებია.
მით
უმეტეს,
როცა
უკვე
ოჯახმაც
იცოდა
ჩემი
რეჟიმი
-
ჯგუფში
ოფიციალუ
რად
ვირიცხებოდი
და
რეპეტიციებს
აღარ
ვაცდენდი.
ამ
დროის
თვის
ჩემებისგან
ნაწილობრივი
მხარდაჭერა
მქონდა
-
დედა
ნელნელა
ჩემს
მხარეს
გადმოდიოდა,
ბაბუა
ისევ
უარზე
იყო.
რაც
წლები
მემატება,
მით
უფრო
ვაფასებ
ბაბუას
-
ჩვე
ნი
ოჯახის
წინამძღოლს.
მან,
თბილისში
მცხოვრებმა
წარმატე
ბულმა
რეჟისორმა,
ძალიან
კარგად
იცოდა
მშობლიური
მიწის
ფასი.დადგებოდა
თუ
არა
არდადეგები,
მთელი
ჩვენი
ოჯახი:
ბაბუა,
ბებია,
მე
და
ჩემი
დეიდაშვილი
დავადგებოდით
გურიის
გზას.
დედები
პერიოდულად
გვაკითხავდნენ.
ზაფხულის
სამ
თვეს
ყო
ველთვის
სოფელში
ვატარებდით,
სოფელ
ნაგომარში,
ბაბუაჩემის-
სერგო
ახალაძის
წინაპრების
სახლში.
მერაბ
ნინიძე
ბაბუასთან
სერგო
ახალაძესთან.
1990-იანი
წლები
ყველაზე
დამღლელი
იყო
გზა
თბილისიდან
გურიამდე.
ეს
ჯერ
კიდევ
ის
დროა,
როცა
"იკარუსის"
ავტობუსებიც
კი
არაა
შემოსული.
უმეტესად
მატარებლით
ვმგზავრობდით.
სხვათა
შო
რის,
ძალიან
საინტერესო
სიტუაციებს
შევსწრებივარ
მატარე
ბელში,
განსაკუთრებით
მაშინ,
როცა
ღამის
მგზავრობა
გვიწევ
და.
თეთრეულის
მოტანა,
კუპეებში
ძილი,
ოჯახური
სცენები
და
ტვირთი,
ჩვენი
ბარგი
-
უამრავი
ჩანთა
და
ფუთები.
ერთხელ,
მახსოვს
კიდეც,
სადგურზე
დგომის
დროს
თერთმეტი
ჩანთა
დავთვალე.
მატარებლით
თუ
ვმგზავრობდით,
ოზურგეთის
გაჩე
რებაზე
გვიწევდა
ჩამოსვლა
და
ოზურგეთიდან
სოფლამდე
ტაქ
სის
ავყავდით.
რამდენიმე
წლის
შემდეგ,
"იკარუსის"
გამოჩენას
შთაბეჭდილებებიც
დაემატა.
თანაც
არაერთგვაროვანი
შთაბეჭ
დილებები:
ჩემს
თვალში
ეს
იყო
ნამდვილი
საჰაერო
ხომალდი.
ეს
გიგანტური
სიახლე
ისე
მოგვწონდა,
რომ
ვერც
გაუნიავებელ
ჰაერს
ვამჩნევდით,
ვერც
საწვავის
სუნს
და
ვერც
ჩარაზულ
ფანჯრებს.
"იკარუსში"
ჯდომისას
გადასატანი
გვქონდა
ორი
კრიტიკული
მომენტი:
ჯერ
რიკოთის,
შემდეგ
კი
სოფლის
მო
სახვევები
ნასაკირალის
უღელტეხილზე.
-
გააჩერეთ,
ბატონო,
ბავშვია
გლახათ!
-
დაიძახებდა
ვინმე
და
იწყებოდა
დაუსრულებელი
გაჩერებები,
ცივი
ტილო
შუბლ
ზე,
სუფთა
ჰაერი.
გვეგონა,
რომ
ვერასდროს
მივაღწევდით
სოფლამდე.
შვიდრვა
საათს
გრძელდებოდა
გზა.
თუ
ჩვენს
ხო
მალდს
ბორბალი
გაუსკდებოდა
(და
ეს
საკმაოდ
ხშირი
იყო),
ეს
საათები
უსასრულო
ხდებოდა.
მაგრამ
ღირდა
ამად.
ალბათ
ახლაც
დიდი
სიამოვნებით
გა
ვივლიდი
იმ
გზას
იმავე
სირთულეებითა
და
თუნდაც
იმ
თერთ
მეტი
ფუთით,
თუ
მეცოდინებოდა,
რომ
ჩემს
სახლში
ყველაფერი
ძველებურად
დამხვდებოდა.
სოფელი
ნაგომარი.
1990-იანი
წლები
ჩემი
სახლიდან
მოშორებით,
ნახევარი
საათის