ნოველა 1 - დიანას არჩევანი შუადღის 12 საათი ხდებოდა, როდესაც დიანა "iPhone"-ის საშუალებით "Facebook"-ში შევიდა და შემდეგი მესიჯი ამოიკითხა:
- გამარჯობა დი. შენი დახმარება მჭირდება. შეგიძლია, რომ შემხვდე?
მესიჯი ოტისგან იყო. მან ხუთი თვის წინ მოძებნა დიანა სოციალური ქსელის საშუალებით, რომელიც ბოლოს 25 წლის წინ ნახა უნივერსიტეტში, დამამთავრებელი გამოცდის ჩაბარების დროს. მას შემდეგ კი არასდროს. არც ბოლო ხუთი თვის მანძილზე დაკონტაქტებიან ერთმანეთს, რაც "Facebook"-ის საშუალებით დამეგობრდნენ. უნივერსიტეტის შემდეგ, მათი გზები ერთმანეთს დაშორდა. დიანა თავის საქმროს გაყვა ცოლად და ოჯახი შექმნა, ხოლო ოტიმ, რამოდენიმე წარუმატებელი მცდელობის შემდეგ, აეწყო ცხოვრება იმ არეულ-დარეულ დროში, სამშობლო დატოვა და ოც წელზე მეტი იმოგზაურა სხვადასხვა ქვეყანაში, რის შემდეგაც მაინც მშობლიურ კუთხეს დაუბრუნდა.
* * *
ბარი, რომელიც ბოლო სართულზე მდებარეობდა, ძველ ქალაქს გადაყურებდა. ირგვლივ საოცარი პანორამა მოჩანდა. დიანა და ოტი აივანზე ისხდნენ და ვისკის და მარტინის თანხლებით სხვადასხვა თემებზე საუბრობდნენ. ეს მათი პირველი შეხვედრა იყო მას შემდეგ, რაც 25 წლის წინ უკანასკნელად ნახეს ერთმანეთი უნივერსიტეტის დამთავრების დროს. ბარში პერიოდულად ოტის ნაცნობები შემოდიოდნენ, ძირითადად მასზე უმცროსი ქალები და მამაკაცები. ისინი ცნობილი ადამიანების სიას მიეკუთვნებოდნენ, რომლებიც ძირითადად შოუ ბიზნესით არიან დაკავებულნი. თავად ოტიც, თავისი საქმიანობის გათვალისწინებით, ცნობად სახეს წარმოადგენდა, მაგრამ მისი ხასიათიდან და თავმდაბლობიდან გამომდინარე, როგორც წესი პომპეზურ შეხვედრებს და პოპულარობას გაურბოდა. მიუხედავად უამრავი მიწვევებისა, ყოველგვარ ტელე შოუს თუ საგაზეთო ინტერვიუს თავიდან იცილებდა. დიდი ხნის მცდელობის მიუხედავად, მისი "შეცდენა" ვერცერთმა ცნობილმა ტელეწამყვანმა თუ ჟურნალისტმა ვერ შეძლო. პოპულარულ ნაცნობებს კი ყურადღებას არასდროს არ აკლებდა და მათთან ურთიერთობისთვის დროს არ იშურებდა. ახლაც ყველა თბილად მოიკითხა, მაგრამ ზოგიერთი მათგანისგან მიღებული შეთავაზება მათ შეერთებოდა, ამჯერად აურყო, რადგან იმ წუთას მხოლოდ დიანასთან სურდა ყოფნა.
დაახლოვებით ორი საათი ისხდნენ ბარში. ღამის თორმეტის ნახევარი ხდებოდა, როდესაც წასვლა გადაწყვიტეს.
- დი, რაღაც მინდა გთხოვო. - მიმართა ოტიმ დიანას. - შეგიძლია ამ ღამეს ჩემთან დარჩე სახლში?
- ალბათ არა. - უპასუხა დიანამ.
- სწორად გამიგე. მე არაფერს მოგთხოვ გარდა იმისა, რომ ჩემ საძინებელში დაიძინო. მხოლოდ ერთი ღამე გაატარო ჩემ სახლში და ისიც ძილში. ჩემთვის ეს ძალიან მნიშვნელოვანია. სიტყვას გაძლევ ზედმეტად არ შეგაწუხებ და არანაირ დისკომფორტს არ შეგიქმნი. შენ დაიძინებ მე კი შენი შემყურე მთელ ღამეს წერაში გავატარებ. ძალიან მინდა რომ თუნდაც ერთხელ მაინც ჩემ მუზად იქცე, ოღონდ ეს აუცილებლად ამაღამ უნდა მოხდეს.
- წავიდეთ, ჩემთვის უკვე გვიანია. - უპასუხა დიანამ და სავარძლიდან წამოდგა.
ოტიმ ბარის მიმტანთან ანგარიში გაასწორა და დიანასთან ერთად გარეთ გამოვიდა. ჰაერზე ალკოჰოლმა ცოტა უფრო მეტად იმოქმედა, მაგრამ ამას მისთვის ხელი არ შეუშლია, რომ მანქანის საჭესთან დამჯდარიყო. ვერცხლისფერმა მერსედესმა კურსი იმ მიმართულებით აიღო, სადაც ოტი ცხოვრობდა. დიანამ მალე დააფიქსირა ეს ფაქტი, თუმცა არაფერი გაუპროტესტებია, რაც ავტომატურად იმას ნიშნავდა, რომ ოტის თხოვნას ასრულება ეწერა.
სახლამდე ისე იმგზავრეს, რომ არცერთს ხმა არ ამოუღია, ხოლო როდესაც ოტიმ შენობის ქვეშ არსებულ ავტო ფარეხში მანქანა გააჩერა და ძრავი გამორთო, დიანას გახედა.
- მადლობთ დი.
დიანამ გაუღიმა და მანქანიდან გადმოსვლა დაიწყო.
ლიფტი მაღალი შენობის ბოლო სართულზე გაჩერდა. ოტიმ ბინის კარი გააღო და დიანასთან ერთად საკუთარ პენტჰაუსში შევიდა.
მისაღები ოთახი საკმაოდ დიდი იყო, რომლის ერთი კედელიც მთლიანად შუშის ვიტრაჟებისგან შედგებოდა. შუაში არსებული შუშა კი კარს წარმოადგენდა, რომლის საშუალებითაც უზარმაზარ ვერანდაზე გასვლა იყო შესაძლებელი. მისაღებ ოთახს ბუხარი, თეთრი ტყავის რბილი სავარძლები და კუთხის ტიპის ტახტი ამშვენებდა. ბუხრის გვერდით, კედელზე ტელევიზორი იყო ჩამოკიდებული. ოთახის დანარჩენ კედლებს ნახატები ამშვენებდა, ხოლო ერთ-ერთ კუთხეში ბარის ტიპის სამზარეულო იყო განთავსებული, რომლის სიახლოვესაც მეორე სართულზე ასასვლელი კიბე მდებარეობდა.
- ისეთი დაღლილი ვარ, რომ ალბათ დაწოლისთანავე დამეძინება. - წარმოთქვა დიანამ.
- ზევით ავიდეთ, საძინებელ ოთახში. - უპასუხა ოტიმ და კიბის საშუალებით მეორე სართულისკენ დაიძრა.
საძინებელი ოთახიც საკმაოდ შთამბეჭდავი აღმოჩნდა. დიდი ზომის, კომფორტული საწოლის თავთან, აქეთ-იქით ორი ტუმბო იყო, ხოლო ოთახის ერთ კუთხეში მცირე ზომის მაგიდა და სკამი იდგა. ერთ-ერთ კედელს ორი კარი ჰქონდა. ერთი მათგანით სააბაზანოში მოხვედრა იყო შესაძლებელი, ხოლო მეორე კარის მეშვეობით საშუალო ზომის ოთახში, რომელიც გარდერობს წარმოადგენდა. მოპირდაპირე კედელი, მისაღები ოთახის მსგავსად შუშის ვიტრაჟი იყო და იქ არსებული