(საფუძველი რომანისთვის)
ეს გაუხმაურებელი, თითქოს არცთუ მნიშვნელოვანი, თუმცა თავისებურად საგულისხმო ამბავი, ჯერაც დამალულია მავანისთვის, ვინაიდან მან სუსტი და ირიბი ასახვა სულ სამიოდე მოკლე და საერთო საინფორმაციო ნაკადში ჩაკარგულ საგაზეთო პუბლიკაციაში თუ ჰპოვა. იმასაც ვითვალისწინებთ, რომ დღემდე გამოქვეყნებული მასალები ჩვენი თანამემამულეებისთვის – სულ ერთია, გულგრილი მოხელე–ჩინოვნიკების, ქველმოქმედი ოლიგარქებისა თუ გაცრეცილი სამოსის ტარებას დაჩვეული ინტელიგენტებისთვის, – აქამდე ნაკლებად ხელმისაწვდომი იყო, რადგან ხსენებული წერილები ერთმანეთს სრული ერთი წელიწადითა და ათასობით კილომეტრითაა დაცილებული. მაგრამ გარკვეული დროის შემდეგ ჩვენ – ანუ მათ, ვინც საკუთარი ენთუზიაზმის ხარჯზე ჭეშმარიტების წყაროს სათავესთან მიახლოება შევძელით, – ვივარაუდეთ, რომ ეს ერთგვარად პირადული ხასიათის ისტორია, შესაძლოა, ჭკუის სასწავლებელი მაგალითი (თუ გაკვეთილი) აღმოჩნდეს გარკვეული ყაიდის ადამიანებისთვის. კერძოდ კი მათთვის, ვინც ადრეული ბავშვობიდან თანატოლებში იშვიათი წინდახედულობით, უმახვილესი ყნოსვითა და უფაქიზესი სმენით გამოირჩევა, და ვისაც სიყრმეში, მხედველობის საერთო გაუმჯობესების კვალობაზე, უვითარდება ძირითადი ფერის ფარგლებში ნაირნაირი ელფერების ერთმანეთისგან გამორჩევის უნიკალური უნარი. სწორედ ასეთი, დარბაისელი და ზედმეტად მგძნობიარე ადამიანების თვალის, გულისა და გონების საამებლად მოგვაქვს აქ ის მწირი და არეული მასალები, რომლებიც ჩვენ რის ვაი–ვაგლახით თბილისის საჯარო ბიბლიოთეკის დარბაზებში ხშირი და ხანგრძლივი სტუმრობისა თუ ინტერნეტის სხვადასხვა საიტებზე ქექვის შედეგად მოვიპოვეთ.