ზოგჯერ წამი გადასწონის საათს.
ზოგჯერ საათი დღეს ეთანაბრება.
ზოგჯერ დღე ერთი, ვითარცა მთელი ცხოვრება.
ასეთი დღეების მხურვალებით დაიფერფლა სული ტაო-კლარჯეთის სანახებში.
„გურჯისტანის ვილაიეთში“ ჩავდივართ გურჯები, როგორც უცხოები. მაგრამ რატომ ღელავს და შფოთავს გული ასეთი ნეტარებით, თითქოს დიდი ხნის უნახავ სახლში ბრუნდება?!
იონამ სამი დღე დაჰყო გველეშაპის მუცელში და იქიდან განწმენდილი გამოვიდა.
სამი დღე იყო დაფლული მაცხოვარი აკლდამაში, შემდეგ აღდგა და კაცობრიობას მხსნელად მოევლინა.
სამი დღე. ცხოვრება სავსეა სიმბოლოებით.
სამი დღე დავდიოდით ტაო_კლარჯეთის მიდამოებში, როგორც დაკარგული ედემის მაძიებლები.
