პროლოგი ეს წიგნი, უპირველეს ყოვლისა, თავგადასავალია კაცისა, რომელმაც ცხოვრების მეტი წილი, მეოცე საუკუნის მეორე ნახევარი, დასავლეთ ევროპაში გაატარა და, ჩვეულებრივ, მარტოხელა, დროდადრო ადამიანებთან ურთიერთობასაც არ გაურბოდა. ცხოვრება შფოთითა და უბედურებით სავსე დროს მოუწია. ქვეყანა, სადაც პირველად დღის ნათელი იხილა, ღარიბი სახელმწიფოების ეკონომიკურ ზონას ნელ-ნელა, მაგრამ მიზანმიმართულად უახლოვდებოდა. მისი თაობის ადამიანებს სიღატაკე გამუდმებით ემუქრებოდა და, სიდუხჭირით დათრგუნულებს, სიმარტოვეში უხდებოდათ ცხოვრება. სიყვარული, სინაზე და ძმობა, არსებითად, გაუჩინარდა. ურთიერთობებში გულგრილობამ, უფრო მეტიც, სისასტიკემ იჩინა თავი.
აღსასრული რომ დაუდგა, მიშელ ჯერზინსკი საყოველთაოდ აღიარებული ბიოლოგი გახლდათ. ის კი არადა, ნობელის პრემიაზე უპირებდნენ წარდგენას. მიუხედავად ამისა, მისი ჭეშმარიტი ღირსება და მნიშვნელობა მოგვიანებით წარმოჩნდა.
ჯერზინსკის სიცოცხლეში, უმეტესწილად, ფილოსოფიას პრაქტიკულ ღირებულებას მოკლებულ, უშინაარსო და უსაგნო მეცნიერებად მიიჩნევდნენ. სინამდვილეში, გარკვეულ ვითარებაში, სწორედაც რომ საზოგადოების წევრთა მიერ საყოველთაოდ გათავისებული მსოფლმხედველობა განსაზღვრავს ამ საზოგადოების ეკონომიკას, პოლიტიკასა თუ ზნე-ჩვეულებებს.
მეტაფიზიკური მუტაციები – ესე იგი, ადამიანთა უმრავლესობის მიერ აღიარებული მსოფლმხედველობის ძირფესვიანი და სრული სახეცვლა – კაცობრიობის ისტორიაში არცთუ ისე ხშირია. ამის მაგალითად ქრისტიანობის წარმოშობაც გამოდგება.
როგორც კი მეტაფიზიკური მუტაცია განხორციელდება, მის სვლას, თვით უკიდურეს გამოვლინებამდე, წინ ვერაფერი დაუდგება. ის წარბშეუხრელად, ხელის ერთი მოსმით სანაგვეზე მოისვრის ეკონომიკურ და პოლიტიკურ სისტემებს, ესთეტიკურ ღირებულებებს, სოციალურ იერარქიას. ვერარა ძალა ვერ შეაჩერებს მის მსვლელობას, თუ არა ახალი მუტაცია.
არც იმის მტკიცება შეიძლება, რომ მეტაფიზიკური მუტაცია მაინცდამაინც ძაბუნ და გახრწნილ საზოგადოებას ემუქრება. ქრისტიანობის გარიჟრაჟზე რომის იმპერია ძლიერების მწვერვალზე იდგა; ზედმიწევნით ორგანიზებულსა და მოწესრიგებულს, მთელი სამყარო ხელთ ეპყრა. მის აღმატებულ ტექნიკურ და სამხედრო შესაძლებლობებს ბადალი არ მოეძებნებოდა. მიუხედავად ამისა, რომს გადარჩენა არ ეწერა. როდესაც ასპარეზზე თანამედროვე მეცნიერება გამოჩნდა, შუასაუკუნეობრივი ქრისტიანობა ადამიანისა და სამყაროს შესახებ ყოვლისმომცველ ცოდნას ფლობდა; ხალხის მართვის ხელოვნებაც მას ეფუძნებოდა; ის იყო შემეცნებისა და მოღვაწეობის პირველწყარო, ომისა და მშვიდობის გამრიგე, სიმდიდრის მწარმოებელი და ქონების გამნაწილებელი. მაგრამ ეს ყოველივე ქრისტიანობას ვერაფერში წაადგა, მარცხს ვერც ის გადაურჩა.
მიშელ ჯერზინსკი არც პირველი და არც მთავარი შემოქმედი გახლდათ ამ მესამე, მრავალი თვალსაზრისით, ყველაზე რადიკალური მეტაფიზიკური მუტაციისა, რომელმაც დასაბამი დაუდო მსოფლიო ისტორიის ახალ ეპოქას, მაგრამ საკუთარი ცხოვრების სრულიად გამორჩეულ გარემოებათა წყალობით იგი მის ერთერთ ყველაზე ცნობიერ და ნათელმჭვრეტ აღმშენებლად მოგვევლინა.
ჯერარნახული ეპოქა დგება,
ახალი სიცოცხლე ახალ ძალებს შეგვძენს
და ჩვენს სხეულს
დაუოკებელი სიხარულის სამოსში ახვევს.
იმას, რასაც წარსული დროის ადამიანები ბუნდოვნად თუ ჭვრეტდნენ
საკუთარ მუსიკაში,
ჩვენ ყოველდღიურ სინამდვილედ ვაქცევთ.
ის, რაც მათთვის მიუწვდომელი იდეალი იყო,
ჩვენთვის ადვილად მისაწვდომი გახდა.
და მაინც, ჩვენ არ გვძულს ისინი,
რადგან კარგად გვესმის, რაოდენ დავალებულნი ვართ
ამ ადამიანთა ოცნებებისგან,
კარგად ვუწყით, რომ
არარაობანი ვიქნებოდით, მათი ისტორიის ვარამი და სიხარული
ერთურთს რომ არ გადასჯაჭვოდა.
კარგად ვიცით, რომ
საკუთარ არსებაში ჩვენს ხატებას ატარებდნენ,
როს განიცდიდნენ სიძულვილსა და შიშს,
როს ერთურთს ეხლებოდნენ სიბნელეში
და რუდუნებით ქმნიდნენ საკუთარ ისტორიას.
კარგად გვესმის, რომ ისინი ვერ იარსებებდნენ,
არსებობაზე ოცნებასაც კი ვერ შეძლებდნენ,
რომ არა ის იმედი,
რომელსაც გულის სიღრმეში ატარებდნენ.
მათი არსებობა ოცნების გარეშე წარმოუდგენელია.
ამჟამად, როს ნათელში გვიხდება ცხოვრება,
და შუქი ხელის ერთ გაწვდენაზეა,
როს სინათლე ეღვრება სხეულს, რათა შესუდროს ელვარე ნათებით,
ახლა, ასე ახლოს რომ მივედით მდინარესთან,
დაუსრულებელ შუადღისას,
და ესოდენ ათრთოლდა ჩვენი სხეულის ირგვლივ
შემოკრებილი ნათელი,
ახლა, როდესაც გზის ბოლოში გავედით
და უკან მოვიტოვეთ დაშორიშორებულ ადამიანთა სამყარო,
გაცნობიერებული სამყარო განშორებისა,
რათა განვიბანოთ უძრავ და ნოყიერ სიხარულში
ახალი კანონისა,
დღეს,
პირველად,
ჩვენ ძალგვიძს,
აღვწეროთ გარდასული მეფობის სულთაბრძოლა.