იტვირთება...
მთავარი
წიგნები
კატალოგი
მოხმარების წესები
ჩვენ შესახებ
„საბას“ შესახებ
სიახლეები
პროექტები
ვიკიპედია ქართულად
პრემია "საბა"
კონკურსის შესახებ
კონკურსის ისტორია
წესდება
საკონკურსო განაცხადი
/
კონტაქტი
შესვლა
|
რეგისტრაცია
ელ. წიგნი
ელ. წიგნი
ავტორი
გამომცემელი
შესაძენი წიგნები
რაოდენობა
0
0.00
მთავარი
/
წიგნები
/
თარგმანი
/
მოთხრობა
/
პროზა
/
მოთხრობები
მოთხრობები
ალექსანდრე პუშკინი
2011 წელი |
ელფის გამომცემლობა
თარგმანი
|
მოთხრობა
|
პროზა
11,133
ნახვა
5
(0 რეცენზია /3 შეფასება)
მსურს წავიკითხო
ჩემი რჩეული
5
ყიდვა
ჩუქება
ანოტაცია
კრებულში შემდეგი მოთხრობებია შესული: "კაპიტანის ქალიშვილი", "დუბროვსკი", "ბელკინის მოთხრობები", "პიკის ქალი") არმიის ოფიცრები, ქალაქის წვრილი ხელოსნები, ღარიბი მოხელეები, გლეხები, სადგურის ზედამხედველი - ესენი ის "პატარა ადამიანები" არიან, რომლებიც ალექსანდრე პუშკინმა დიდ ლიტერატურულ გმირებად აქცია. მათ ყველას ერთად მოუყარა თავი და "ბელკინის მოთხრობების" სათაურით გააერთიანა. ამით მწერალი შეეცადა მკითხველისთვის რეალური სამყარო დაენახვებინა; გადმოეცა პროვინციის ყოველდღიური ცხოვრება, იქაური მოსახლეობის ზნე-ჩვეულება, ხასიათი, რადგან თავად მწერალი წერს: "დედაქალაქის აზრგაფანტულ მცხოვრებლებს წარმოდგენაც არა აქვთ მრავალ ისეთ გრძნობაზე, რომელიც ცნობილია სოფლისა და პატარა ქალაქის მცხოვრებთათვის". პუშკინმა აჯანყებული გლეხების მთელი კასკადი წარმოგვიდგინა "კაპიტანის ქალიშვილშიც", სადაც მათ მწერალმა უარყოფითი გმირების როლი მოარგო, მაგრამ არის კი ასე? რამ გააბოროტა ეს "პატარა ადამიანები"? რატომ სწირავენ თავს კატის გადასარჩენად, მაშინ, როცა ადამიანებს ცოცხლად წვავენ? რატომ არიან ოფიცრები გულჩათხრობილნი? რატომ არის სადგურის ზედამხედველისთვის ცხოვრება სულ ერთი? რა უხარიათ და რა სურთ პროვინციელ გოგონებს? ეს არის კითხვები, რომელთა პასუხებსაც ამ მოთხრობებში ამოიკითხავთ და უბრალოდ დაფიქრდებით... ესენი ხომ ცხოვრებაგამოვლილი მოთხრობებია!
ვრცლად
რეკომენდებული ელ. წიგნები
ნოტრ-დამ-დე-ფლე...
ჟან ჟენე
6.45
ყიდვა
უდაბნო
ჟან მარი გუსტავ ლე კლეზიო
6.45
ყიდვა
სალაღობო ტრფობა...
მილან კუნდერა
2.6
ყიდვა
გამოსათხოვარი ვ...
მილან კუნდერა
14.3
ყიდვა
ესეები
მიგელ დე უნამუნო
7.2
ყიდვა
გულსაგლეჯი
ბორის ვიანი
3.2
ყიდვა
გუგულის ბუდეზე ...
კენ კიზი
14.95
ყიდვა
სასუფეველი
ბრაჰამ სადეყი
3
ყიდვა
ფაუსტი I
იოჰან ვოლფგანგ გოეთე
10.4
ყიდვა
პლატფორმა
მიშელ უელბეკი
8.3
ყიდვა
მე წითელი მქვია
ორჰან ფამუქი
11.1
ყიდვა
დონ ჟუანი ანუ ქ...
მოლიერი
3
ყიდვა
კომედიები ტომი ...
არისტოფანე
3.99
ყიდვა
კომედიები ტომი ...
არისტოფანე
3.99
ყიდვა
კომედიები ტომი ...
არისტოფანე
3.99
ყიდვა
იქმენინ ნათელი
პარუირ სევაკი
3
ყიდვა
მეფე ხოსროვ ფარ...
ფირდოუსი
8
ყიდვა
უთვისებო კაცი (...
რობერტ მუზილი
22.75
ყიდვა
უთვისებო კაცი (...
რობერტ მუზილი
19.5
ყიდვა
ვარდის სახელი
უმბერტო ეკო
22.75
ყიდვა
თეთრით შავზე
რუბენ გალიეგო
4.5
ყიდვა
იესო ძე კაცისა
ჯიბრან ხალილ ჯიბრანი
7.1
ყიდვა
სწორედ ასეთი მო...
რადიარდ კიპლინგი
6.5
ყიდვა
უმანკოების მუზე...
ორჰან ფამუქი
12.95
ყიდვა
უოლდენი ანუ ტყე...
ჰენრი დევიდ თორო
6.6
ყიდვა
ნამგეი დულა
რადიარდ კიპლინგი
2.5
ყიდვა
ფორსაიტების ხსნ...
ჯონ გოლზუორთი
2.5
ყიდვა
კელტური მიმწუხრ...
უილიამ ბატლერ იეიტსი
2.5
ყიდვა
ბატონ ჟერომ კუა...
ანატოლ ფრანსი
2.5
ყიდვა
განსვენებული მა...
ლუიჯი პირანდელო
2.5
ყიდვა
მგზავრის ღამეულ...
იოჰან ვოლფგანგ გოეთე
2
ყიდვა
ყორანი
ედგარ ალან პო
2
ყიდვა
ბაყაყების და თა...
უავტორო *
1.99
ყიდვა
ნაპოლეონის მამლ...
რუსტამ რაზა
2.5
ყიდვა
ხუან დე მაირენა
ანტონიო მაჩადო
2.9
ყიდვა
დაწვრილებით ელ. წიგნის შესახებ
კრებულში შემდეგი მოთხრობებია შესული: "კაპიტანის ქალიშვილი", "დუბროვსკი", "ბელკინის მოთხრობები", "პიკის ქალი") არმიის ოფიცრები, ქალაქის წვრილი ხელოსნები, ღარიბი მოხელეები, გლეხები, სადგურის ზედამხედველი - ესენი ის "პატარა ადამიანები" არიან, რომლებიც ალექსანდრე პუშკინმა დიდ ლიტერატურულ გმირებად აქცია. მათ ყველას ერთად მოუყარა თავი და "ბელკინის მოთხრობების" სათაურით გააერთიანა. ამით მწერალი შეეცადა მკითხველისთვის რეალური სამყარო დაენახვებინა; გადმოეცა პროვინციის ყოველდღიური ცხოვრება, იქაური მოსახლეობის ზნე-ჩვეულება, ხასიათი, რადგან თავად მწერალი წერს: "დედაქალაქის აზრგაფანტულ მცხოვრებლებს წარმოდგენაც არა აქვთ მრავალ ისეთ გრძნობაზე, რომელიც ცნობილია სოფლისა და პატარა ქალაქის მცხოვრებთათვის". პუშკინმა აჯანყებული გლეხების მთელი კასკადი წარმოგვიდგინა "კაპიტანის ქალიშვილშიც", სადაც მათ მწერალმა უარყოფითი გმირების როლი მოარგო, მაგრამ არის კი ასე? რამ გააბოროტა ეს "პატარა ადამიანები"? რატომ სწირავენ თავს კატის გადასარჩენად, მაშინ, როცა ადამიანებს ცოცხლად წვავენ? რატომ არიან ოფიცრები გულჩათხრობილნი? რატომ არის სადგურის ზედამხედველისთვის ცხოვრება სულ ერთი? რა უხარიათ და რა სურთ პროვინციელ გოგონებს? ეს არის კითხვები, რომელთა პასუხებსაც ამ მოთხრობებში ამოიკითხავთ და უბრალოდ დაფიქრდებით... ესენი ხომ ცხოვრებაგამოვლილი მოთხრობებია!
ელ. წიგნის მახასიათებლები
ISBN - 13:
978-9941-431-04-3
სათაური:
მოთხრობები
ავტორი:
ალექსანდრე პუშკინი
გამომცემელი:
ელფის გამომცემლობა
გამოცემის თარიღი:
2011
მთარგმნელი:
თამარ ბერიძე
გვერდები:
212
კატეგორია:
თარგმანი
ნახვები:
11133
რეიტინგი:
5
მკითხველთა რეცენზია
საშუალო შეფასება
(3) რეცენზია
5
რეიტინგის განაწილება
5
[3]
4
[0]
3
[0]
2
[0]
1
[0]
წიგნის შესახებ
მოთხრობები
ალექსანდრე პუშკინი
11133
ნახვა
წასაკითხი
რჩეული
5
ლარი
ყიდვა
სარჩევი
ყდა
კაპიტანის ქალიშვილი
2. გამყოლი
3. ციხესიმაგრე
4. დუელი
5. სიყვარული
6. პუგაჩოვშჩინა
7. იერიში
8. დაუპატიჟებელი სტუმარი
9. განშორება
10. ქალაქის გარემოცვა
11. აჯანყებული დაბა
12. ობოლი
13. დაპატიმრება
14. გასამართლება
დუბროვსკი
1.2.
1.3.
1.4
1.5
1.6.
1.7
1.8
2.9.
2.10.
2.11
2.12
2.13
2.14
2.15
2.16.
2.17
2.18
2.19
განსვენებული ივან პეტროვიჩ ბელკინის მოთხრობები
ნასროლი
ქარბუქი
მეკუბოე
სადგურის ზედამხედველი
ქალბატონი - გლეხი გოგო
პიკის ქალი
ვინ იყო პუშკინი?
კაპიტანის ქალიშვილი
პატიოსნებას
სიყმაწვილიდან
გაუფრთხილდი
(ანდაზა).
1.
გვარდიის
სერჟანტი
გვარდიაში
იქნებოდა
ხვალვე
ეს
კაპიტანი.
-
არაფერი
საჭიროა,
არმიაში
იმსახუროს,
სწორედ
კარგი
ნათქვამია!
დაე,
ცოტა
შეახუროს...
..................................................................................
მამამისი
რომელია?
(კნიაჟნინი)
1
მამაჩემი,
ანდრეი
პეტროვიჩ
გრინიოვი,
ახალგაზრდობაში
გრაფ
მინიხთან
2
მსახურობდა
და
17..
წელს
სამსახური
პრემიერ-მაიორის
წოდებით
დატოვა.
მას
შემდეგ
სიმბირსკის
სოფელში
ცხოვრობდა.
აქ
მან
იქორწინა
იქაური
ღარიბი
აზნაურის
ქალ
ავდოტია
ვასილიევნა
იუ...-ზე.
დედ-მამას
ცხრა
შვილი
ვყავდით.
ჩემი
ყველა
და-ძმა
ბავშვობაშივე
გარდაიცვალა.
მე
კი,
ჩვენი
ახლო
ნათესავის,
გვარდიის
მაიორის,
კნიაზ
ბ.-ს
წყალობით,
დაბადებამდე
სემიონოვის
პოლკში
სერჟანტად
ჩამრიცხეს
3
.
თუ
ცოლი
ქალიშვილს
გააჩენდა,
მაშინ
მამა
ჯერ
დაუბადებელი
სერჟანტის
სიკვდილის
ამბავს
საჭირო
ადგილას
განაცხადებდა
და
საქმე
ამით
მთავრდებოდა.
სწავლის
დამთავრებამდე
შვებულებაში
ვიყავი.
იმ
დროს
ახლანდელივით
კი
არ
გვზრდიდნენ.
ხუთი
წლის
ვიყავი,
ჩვენს
მეჯინიბე
საველიჩს
რომ
მიმაბარეს.
ის
არ
სვამდა,
ამიტომაც
ანდეს
ჩემი
აღზრდა.
თორმეტი
წლისამ
მისი
წყალობით
რუსულად
წერა-კითხვა
შევისწავლე;
შემეძლო,
ხვადი
მწევრის
ნაკლსა
და
ღი
რსებაზე
ძალიან
კარგად
მელაპარაკა.
იმავე
პერიოდში
მამამ
ჩემთვის
ფრანგი
მუსიე
ბოპრე
დაიქირავა
-
ის
ღვინის
მარაგთან
და
ზეითუნის
ზეთთან
ერთად
მოსკოვიდან
გამოიწერა.
საველიჩს
მისი
ჩამოსვლა
არ
ესიამოვნა.
"მადლობა
ღმერთს,
-
ბუზღუნებდა
ის
თავისთვის,
-
ვფიქრობ,
ბავშვი
პირდაბანილია,
დავარცხნილი,
დანაყრებული.
რა
საჭიროა
ზედმეტი
ფულების
ხარჯვა
და
მუსიეს
დაქირავება,
თითქოს
ჩვენი
ხალხი
არ
მოგვეპოვებოდეს!"
ბოპრე
თავის
ქვეყანაში
დალაქად
მუშაობდა,
შემდეგ
პრუსიაში
იყო
ჯარისკაცად,
მერე
რუსეთში
ჩამოვიდა
pour
erte
outchitel,
4
თუმცა
ამ
სიტყვის
მნიშვნელობა
არც
ისე
კარგად
ესმოდა.
კარგი
კაცი
იყო,
მაგრამ
მეტისმეტად
ქარაფშუტა
და
ფუქსავატი.
მისი
მთავარი
სისუსტე
მშვენიერი
სქესის
სიყვარული
გახლდათ.
თავისი
ნაზი
გრძნობებისთვის
ხშირად
მუჯლუგუნებიც
უთავაზებიათ,
რის
შემდეგაც
რამდენიმე
დღე
კრუსუნებდა
ხოლმე.
ამას
გარდა
(როგორც
თვითონ
იტყოდა),
ბოთლის
მტერიც
იყო,
ესე
იგი
(ჩვენებურად
რომ
ვთქვათ)
ზედმეტის
დალევა
უყვარდა.
ჩვენთან
კი
სადილზე
მხოლოდ
თითო
ჭიქას
ჩამოატარებდნენ
და
მასწავლებელს
არც
სთავაზობდნენ.
ამიტომაც
ჩემი
ბოპრე
ძალიან
მალე
მიეჩვია
რუსულად
გამოხდილ
სასმელს,
რომელიც
კუჭისთვის
უფრო
სასარგებლოდ
მიიჩნია
და
თავისი
ქვეყნის
ღვინოებზე
უარი
თქვა.
ერთმანეთს
მალე
შევეჩვიეთ.
ხელშეკრულების
თანახმად,
მას
ჩემთვის
ფრანგული,
გერმანული
და
მეცნიერების
ყველა
დარგი
უნდა
ესწავლებინა.
თუმცა
ამას
არჩია,
ჩემგან
სახელდახელოდ
რუსული
ლაქლაქი
ესწავლა;
ამის
შემდეგ
ორივე
ჩვენ-ჩვენი
საქმით
ვიყავით
გართული;
შეხმატკბილებულად
ვცხოვრობდით;
უკეთეს
აღმზრდელს
ვერც
კი
ვინატრებდი.
მაგრამ
ძალიან
მალე
ბედმა
ერთმანეთს
დაგვაშორა
და
აი,
რატომ:
ჩასუქებული
და
ნაყვავილარი
მრეცხავი
პალაშკა
და
ბრუციანი
მეძროხე
აკულკა
შეთანხმდნენ,
რომ
ერთსა
და
იმავე
დროს
დედაჩემს
ფეხებში
ჩავარდნოდნენ,
ეთქვათ,
უპატიებელი
სისუსტე
გამოვიჩინეთო
და
ტირილით
ეჩივლათ
მუსიესთვის
-
გამოუცდელები
ვიყავით
და
შეგვაცდინაო.
დედას
ამაზე
ხუმრობა
არ
უყვარდა
და
მამას
შესჩივლა.
მან
კი
მკაცრი
სასჯელის
გამოტანა
იცოდა.
იმწამსვე
დაიბარა
გაიძვერა
ფრანგი.
მოახსენეს,
რომ
მუსიე
ჩემს
ოთახში
მამეცადინებდა.
მამაჩემი
მაშინვე
მოვიდა.
ამ
დროს
ბოპრეს
თავის
საწოლში
მშვიდად
ეძინა;
მე
კი
ჩემი
საქმით
ვიყავი
გართული.
უნდა
მოგახსენოთ,
რომ
მოსკოვიდან
ჩემთვის
გეოგრაფიული
რუკა
იყო
გამოწერილი.
ის
კედელზე
ეკიდა,
როგორც
ყოვლად
გამოუსადეგარი
რამ.
მე
კი
დიდი
ხანია
ამ
რუკაზე
თვალი
მეჭირა,
რადგან
კარგი
და
ფართო
ქაღალდი
იყო.
გადავწყვიტე,
ფრანი
გამეკეთებინა.
ვისარგებლე
იმით,
რომ
ბოპრეს
ეძინა
და
საქმეს
შევუდექი.
მამა
სწორედ
იმ
დროს
შემოვიდა,
როცა
"კეთილი
იმედის
კონცხს"
ხრალის
კუდს
ვაბამდი.
მამაჩემმა
გეოგრაფიაში
ჩემი
ასეთი
მეცადინეობა
რომ
დაინახა,
ყური
მაგრად
ამიწია,
შემდეგ
ბოპრეს
მივარდა,
მოურიდებლად
გააღვიძა
და
საყვედურები
მიაყარა.
აფორიაქებულ
ბოპრეს
წამოდგომა
უნდოდა,
მაგრამ
ვერ
ახერხებდა;
უბედური
ფრანგი
ძალზე
მთვრალი
იყო.
მამამ
საყელოში
ჩაავლო
ხელი,
ტახტიდან
წამოაყენა,
კარში
გააგდო
და
იმ
დღესვე
დაითხოვა.
ამ
ფაქტმა
საველიჩი
ძალიან
გაახარა.
ამით
დასრულდა
ჩემი
სწავლა-განათლება.
ამის
შემდეგ
უდარდელად
ვცხოვრობდი,
მტრედებს
დავდევდი
და
შინაყმა
ბიჭებთან
ათურმას
ვთამაშობდი.
ამასობაში
თექვსმეტი
წლის
გავხდი
და
ჩემი
ბედი
სხვა
გზით
წავიდა.
ერთხელ,
შემოდგომაზე
დედაჩემი
სასტუმრო
ოთახში
თაფლის
მურაბას
ადუღებდა,
ხოლო
მე
მოთუხთუხე
ქვაბს
დავცქეროდი
და
ტუჩებს
ვილოკავდი.
მამა
ფანჯარასთან
იჯდა
და
კითხულობდა
სასახლის
კარის
კალენდარს
,5
რომელსაც
ყოველ
წელს
იღებდა.
ამ
წიგნს
მასზე
დიდი
გავლენა
ჰქონდა.
ყოველთვის
განსაკუთრებული
ყურადღებით
კითხულობდა
და
კითხვისას
მუდამ
უცნაურად
ბრაზდებოდა.
დედამ
კარგად
იცოდა
მამაჩემის
ხასიათი
და
ცდილობდა