ნაწილი პირველი "რადგან ფაქტებს თეორია ანიჭებს ღირებულებასა და მნიშვნელობას, ამიტომ ის ხშირად ძალზე სასარგებლოა, მაშინაც კი, როცა ნაწილობრივ მცდარია. თეორია ნათელს ჰფენს მოვლენებს, რომლებიც მანამდე არავის შეუმჩნევია, შეუსწავლელ ფაქტებს სხვადასხვა თვალთახედვით გვაცნობს და მათი საფუძვლიანი შესწავლისაკენ გვიბიძგებს. შეცდომების დაშვების გაბედულება და კრიტიკის ატანა მეცნიერის ვალია, რათა მეცნიერებამ განვითარება შეძლოს. ერთმა მწერალმა ავტორი მკაცრად გააკრიტიკა, რადგან მიაჩნდა, რომ მეცნიერული იდეალი უკიდურესად შეზღუდული და უმნიშვნელოა. ისინი კი, ვისაც სერიოზული და კრიტიკული შეფასების უნარი აქვს, რათა საკუთარი ნააზრევი აბსოლუტური და მარადიული ჭეშმარიტების გამოვლინებად არ მიიჩნიოს, ეთანხმებიან ამ თეორიას, რომელიც მეცნიერების განვითარებას სწავლულის უბადრუკ პატივმოყვარეობასა და შეზღუდულ თავმოყვარეობაზე მაღლა აყენებს".
გიიომ ფერერო, "სიმბოლიზმის ფსიქოლოგიური კანონები", შესავალი
(Guillaume Ferrero, Les Lois psychologiques du symbolisme)
ჩუქება
