ამ წიგნის წერა 2018 წლის 23-24 მარტის ღამეს დავიწყე, არჩილ ტატუნაშვილის დაკრძალვის წინა ღამეს. სურვილი თავისით გაჩნდა, ჩემთვისვე სრულიად მოულოდნელად. ეტყობა, 23 თებერვლიდან მოყოლებული, მას შემდეგ, რაც გავიგე, რომ ცხინვალის იზოლატორში ქართველი არჩილ ტატუნაშვილი მოკლეს, მთელი ერთი თვე გროვდებოდა ფიქრები, განცდები, ემოციები, დარდი, ტკივილი - არჩილი ხომ მეც მომიკლეს, ყველა ქართველს მოუკლეს - და მოზღვავებული და ვერდატეული, სათქმელად გადმოიღვარა. მანამდე მთელი ერთი თვე ვწერდი ფეისბუქზე, ვაქვეყნებდი არჩილის ფოტოებს, თვალს ვადევნებდი ყველა ინფორმაციას მის შესახებ, ვაკვირდებოდი, ვსწავლობდი არჩილ ტატუნაშვილის ცხოვრებას, მის პიროვნებას, და რაც დავინახე, წავიკითხე და მოვისმინე, იმან შემძრა, მომხიბლა, აღმაფრთოვანა, ქედუხრელი გმირის დაღუპვით გამოწვეული ტკივილი გამიასკეცა... ჩემი ემოციური ინტელექტის გამო მე ვწვდები სხვა ადამიანის ემოციებს, განცდებს, ფიქრებს, სულის მოძრაობას, შემიძლია მის ადგილას წარმოვიდგინო თავი, მისი თვალებით შევხედო სინამდვილეს, მითუმეტეს, თუ ეს ადამიანი ჩემი შთაგონების წყაროა. ასე მოხდა არჩილის შემთხვევაშიც...
მინდა, ერმა იცოდეს თავისი გმირის შესახებ, მოწამეობრივი სიკვდილით რომ აღესრულა, მაგრამ არ გატყდა, ქედი არ მოიხარა, საქართველოს დროშაზე ფეხით შედგომას სიკვდილი ამჯობინა, რითაც დროშის გულზე დაფენის პატივი ერგო. მინდა, იცოდნენ არა მხოლოდ არჩილის თანამედროვეებმა, არამედ მომავალმა თაობებმა, რომელთაც არჩილმა ზნეობრივი გმირობის მაგალითი დაუტოვა, როდესაც 2008 წლის აგვისტოს ომის გმირის, გიორგი ანწუხელიძის გმირობა გაიმეორა. მინდა იცოდნენ იმ გამორჩეული ადამიანის შესახებ, რომელმაც თავისი გმირული თავგანწირვითა და მოწამეობრივი სიკვდილით შეძლო ის, რაც ვერ შეძლო საქართველოს ვერცერთმა ხელისუფლებამ: ნიღაბი ჩამოხსნა ცხინვალის მარიონეტულ რეჟიმს, სააშკარაოზე გამოიტანა საოკუპაციო რეჟიმის ბარბაროსული და არაადამიანური სახე, მთელ მსოფლიოს დაანახა ამ რეჟიმის უკიდურესი არაცივილიზებულობა, ამხილა და მთელი მსოფლიოს დასანახად გააშიშვლა რუსეთის მფარველობის ქვეშ მყოფი "ოსური სახელმწიფოს" და მისი მმართველი რეჟიმის სადიზმი, სისასტიკე და დაუნდობლობა. "მთელმა მსოფლიომ მინდა დაინახოს ჩემი შვილის ხელები და დაიჯერონ, რომ რუსი არის ოკუპანტი, პუტინი არის მკვლელი." - არჩილის დედა, რუსუდან ბაღდოშვილი-ტატუნაშვილი.
წიგნის გარეკანად შევარჩიე ფოტო, რომელზეც გამოსახულია ქართული პასპორტის ის გარეკანი, რომლითაც რუსეთის მიერ საქართველოს ტერიტორიის 20 პროცენტის ოკუპაციას ვაპროტესტებთ. ამით ეს პასპორტი სიმბოლურად გადავეცი რუსული ოკუპაციის უპირველეს გამპროტესტებელს, რომელმაც, ქედუხრელმა და შეუდრეკელმა, სიკვდილის წინ თავის ჯალათებს უთხრა: "ეს საქართველოა და არასოდეს იქნება ოსეთი!"
ჩუქება
